ตอนที่ 439 หลวงจีนต้าชิที่กลัวภรรยา

หลวงจีนหัวล้านที่มีเครื่องหมายแปลกประหลาดบนศีรษะไม่ซ้ำกันปรากฏ เขามีลูกประคำขนาดใหญ่แขวนอยู่รอบคอและยืนพร้อมพนมฝ่ามือเข้าด้วยกัน ใบหน้าของเขายิ้มแย้มและมักจะหลอกคนอื่นว่าเป็นหลวงจีนที่น่าเลื่อมใส



หลี่ฉีเย่เหลือบมองหลวงจีนรูปนี้ก่อนจะส่ายหัวและเอ่ย " หลวงจีนต้าชิ "



หลวงจีนต้าชิหันหลังกลับมาและมองหลี่ฉีเย่ก่อนเอ่ย " อามิตตาพุทธ ประสกหลี่นี้เอง มันดูเหมือนว่าพวกเราจะมีชะตาต้องกัน ข้าเองก็ไม่คาดว่าจะท่านให้ที่ดินแดนห่างไกลยังชายแดนใต้นี้ "



" หยุด ! " หลี่ฉีเย่โบกมือและเอ่ย " ข้าไม่ชอบหลวงจีน เมื่อเจ้ามาถึงก็ทำให้ความสนุกของข้าหมดลง ข้าต้องการจะล่อลวงเจ้าสารเลวนั้น แต่เจ้ากับไล่มันออกไป "



หลวงจีนต้าชิไม่ได้สนใจกับความไม่พอใจของหลี่ฉีเย่ก่อนจะยิ้มและเอ่ย " เกรงว่าเป็นเรื่องยากที่จะประสกหลี่จะได้จัดการเขา อย่างที่ข้าพูดไปก่อนหน้า หลวงจีนอาจจะปล่อยให้เขาหนีได้แต่วัดไม่ยอมปล่อยให้เขาหนี หากเจ้าไม่ต้องไว้ชีวิตเขา เช่นนั้นก็ยังนิกายเยือนราตรี ทำลายนิกายและสังหารหมู่คนทั้งหมด ! "



ฉิวหรงว่านเสวี่ยนั้นผงะหลังจากได้ยินคำกล่าวนี้ นิกายเยือนราตรีนั้นเป็นนิกายทรงพลัง แต่หลวงจีนรูปปนี้ก็ยังกล้าพูดถึงการทำลายมัน - ช่างหยิ่งยโสอย่างยิ่ง



หลี่ฉีเย่เหลือบมองเขาและเอ่ยตอบ " นี้เจ้าพยามจะหลอกข้า ? หลวงจีนอย่าได้ใช้ข้าเป็นเครื่องมือ ไม่เช่นนั้นข้าจะทำลายวัดของเจ้าและถอนหงอกพวกเจ้าทั้งหมด "



" อามิตตาพุทธ อามิตตาพุทธ ประสกหลี่มีแนวโน้มว่าจะเข้าสู่เส้นทางที่ไม่ได้ ท่านควรชำระล้างตัวเอง " หลวงจีนต้าชิพนมมือและเอ่ยให้ลักษณะที่น่าเลื่อมใส



หลี่ฉีเย่ยักไหล่ของเขาและหรี่สายตามอง " เช่นนั้นเจ้าต้องการจะสอนข้า ? ข้ากำลังรอใครสักคนมาสักสอนอยู่พอดี ทำไมเจ้าไม่ลองดูเล่า ? "



หลวงจีนต้าชิทันใดนั้นก็กระโดดถอยห่างออกไปด้วยความกลัว ก่อนที่จะพนมมือและเอ่ย " ล้อเล่น ข้าเพียงล้อเล่น หลวงจีนตัวน้อยเช่นรู้ตักแต่เพียงการจุดไฟทำอาหารและอาบน้ำ ความรู้ทางธรรมของข้าจะกล้าไปสอนประสกหลี่ผู้ตรัสรู้ทุกอย่างได้อย่างไร ? "



" ยังดีที่เจ้ายังจำเรื่องนี้ได้ จำไว้ว่าเจ้าเป็นหนีข้านับตั้งแต่เจ้าทำเหยื่อข้าหนีหายไป " หลี่ฉีเย่จ้องหลวงจีนต้าชิและเอ่ย



" โอ้ว..เช่นนั้นให้ข้าไปและจับเย่ชามาให้ท่านดีกว่า " หลวงจีนต้าชิกล่าวทันที



หลี่ฉีเย่ส่ายหัวของเขาและเอ่ย " สายไปแล้ว เมื่อเจ้ากำลังล่าสัตว์ความสนุกของมันคือการล่า เมื่อเจ้านำเขากลับมาความสนุกนั้นมันก็หายไปแล้ว ตอนนี้เจ้าเป็นหนีข้า เข้าใจหรือไม่ ? "



หลวงจีนต้าชิขมวดคิ้วก่อนจะเอ่ยด้วยรอยยิ้ม " ประสกหลี่กำลับบังคับให้ข้าลงหลุม ท่านทำให้วัตถุประสงค์ของข้ายุ่งยากแล้ว "



" เจ้ากล่าวผิด มันเป็นเพราะเจ้าต้องการจะทำตัวดูดีก่อนหน้า มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับข้า หากเจ้าไม่แสดงตัวออกมาแล้ว เช่นนั้นเรื่องนี้จะไม่เกิดขึ้น " หลี่ฉีเย่ยิ้มและเอ่ยอย่างสบายๆ



หลวงจีนต้าชินั้นตบหัวตัวเองอย่างจนใจ ทว่าเขาเป็นหลวงจีนที่มองโลกในแง่ดี ครู่ต่อมาเขาก็สังเกตเห็นฉิวหรงว่านเสวี่ยยืนอยู่ข้างหลี่ฉีเย่ ก่อนที่เขาจะเผยรอยยิ้มซุกซน



" อามิตตาพุทธ " หลวงจีนต้าชิอมยิ้มเอ่ย " การแต่งงานระหว่างประสกหลี่กับหญิงสาวของหมู่บ้านแห่งความทรงจำเป็นอย่างไรบ้าง ? "



" แล้วเจ้าเกี่ยวอะไรด้วย ? " หลี่ฉีเย่เหลือบมองเขาก่อนจะเอ่ยถาม " เจ้านั้นเป็นหลวงจีนเช่นนั้นทำไมต้องมายุ่งกับเรื่องทางโลก ? "



" ฮ่าฮ่าฮ่า ประสกหลี่ นี้มันเป็นเพราะข้าเป็นห่วงท่าน " เขายิ้มและเอ่ย " ท่านควรจะรู้ว่าหญิงสาวคนนั้นมีชื่อเสียงอย่างมากในดินแดนเมฆเหิน หากนางโกรธแล้ว ทุกคนจะต้องปวดหัวกับความโกรธของนาง ท่านนั้นเป็นคู่หมั้นนางแต่กลับหนีมาชายแดนใต้เพียงลำดังพร้อมกับสาวงามคนอื่น...หางสาวน้อยคนนั้นรู้ ข้าเกรงว่ามันจะเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบาก "



ฉิวหรงว่านเสวี่ยนั้นเขินอายเล็กน้อยและนางเข้าใจได้ว่าหลวงจีนรูปนนี้ไม่ได้เป็นเหมือนหลวงจีนปกติ !



" โอ้ว ? นี้เจ้ากำลังขู่ข้า ? " หลี่ฉีเย่จ้องเขาและเอ่ยถาม



หลวงจีนต้าชินั้นกล่าวด้วยสีหน้าสงบ " ประสกหลี่ อย่างที่ข้าได้บอกก่อนหน้า การจะปิดปากใครสักคนต้องมีสิ่งของ ข้ากล่าวถูกหรือไม่ ? ข้าเกรงว่าปากของมันจะเผลอพูดบางอย่างให้สาวน้อยนั้นได้ยินจริงๆ "



หลี่ฉีเย่ยิ้มอย่างสบายๆและเอ่ย " เมื่อพูดถึงการปิดปากคน เพื่อที่จะเก็บความลับ เจ้าหรือไม่ว่าวิธีใดดีที่สุด ? คนตายนั้นไม่พูด นั้นหมายความว่าจะไม่มีใครรู้ "



" นี้พวกท่านกำลังเล่นอะไร ? " ฉิวหรงว่านเสวี่ยนั้นกลายเป็นขุ่นเคือง พวกเขานั้นพูดราวกับว่านางนั้นมีความสัมพันธ์กับหลี่ฉีเย่ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งสองเพียงแค่กำลังหยอกนางเล่น



หลวงจีนต้าชิมองไปยังหลี่ฉีเย่ จากนั้นเขาก็ถอยไปอีกหลายก้าวด้วยความกลัวและเอ่ย " อามิตตาพุทธ อามิตตาพุทธ ประสกหลี่นั้นจริงจังเกินไปข้าเพียงแค่ล้อเล่น "



หลี่ฉีเย่โบกมือของเขาและเอ่ย " เอาละ เจ้ากระทั้งกินเนื้อและสุราอย่าได้มาเล่นเป็นหลวงจีนต่อหน้าข้า แม้ว่าจะบอกสาวน้อยคนนั้นมันก้ไร้ประโยชน์ มันเป็นเรื่องปกติที่บุรุษจะมีสามภรรยาและสี่นางสนม อีกอย่างไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ข้าจัดการไม่ได้ "



ฉิวหรงว่านเสวี่ยนั้นจ้องหน้าเขา ชายหนุ่มคนนี้ไม่เพียงหยิ่งยโสต่อหน้าศัตรู เขากระทั้งกล้าโอ้อวดกระทั้งเรื่องแบบนี้



" ประทับใจ น่าประทับใจอย่างยิ่ง ! " หลวงจีนต้าชิชูนิ้วโป้งให้และเอ่ยอย่างชื่นชม " ฮ่าฮ่า ประสกหลี่ ไม่ ศิษย์พี่หลี่ ท่านสามารถสอนน้องชายคนนี้สักหนึ่งหรือสองอย่างได้หรือไม่ ? ข้าเคารพทักษะในการจัดการภรรยาของท่านอย่างมาก ความเคารพของข้าที่มีต่อท่านเหมือนกับฝันที่หยดลงแม่น้ำ..."



หลวงจีนต้าชิพ่นคำสรรเสริญหลี่ฉีเย่ออกมาจำนวนมาก



การเปลี่ยนแปลงอย่างกระทันหันนี้ทำให้ฉิวหรงว่านเสวี่ยนั้นไร้คำพูด หลวงจีนจะเรียนรู้ทักษะการจัดการภรรยาไปทำไม ?



หลี่ฉีเย่หัวเราะก่อนจะมองไปที่เขาและเอ่ย " อย่างนั้นรึ ? เจ้าไม่ต้องการจะเป็นหลวงจีนอีกต่อไปแล้วและต้องการกลับมาใช้ชีวิตแบบคนธรรมดา ? "



หลวงจีนต้าชินั้นเขินอายเล็กน้อยก่อนจะเอ่ย " ข้าจะไม่ซ่อนมากจากศิษย์พี่หลี่ ข้ามาเป็นหลวงจีนนั้นก็เพราะความจำเป็น "



" เช่นนั้นเจ้าเป็นหลวงจีนปลอม " หลี่ฉีเย่หัวเราะและเอ่ยต่อ " หลวงจีนกินเนื้อสัตว์และสุราก็เป็นเรื่องหนึ่ง แต่เจ้าที่เป็นหลวงจีนปลอมก็เป็นอีกเรื่อง ! "



หลี่ฉีเย่มองไปยังเขาก่อนจะเอ่ย " ทักษะจัดการกับภรรยา ? เทคนิค ? เอาละข้าจะสอนเจ้า เพียงแค่นำนางเป็นบนเตียงแล้วทุกอย่างจะดีเอง "



" เจ้าตัวลามก ! " ฉิวหรงว่านเสวี่ยอุทานด้วยความอายและใบหน้าแดงก่ำ เจ้าเด็กน้อยนี้กล้าที่จะพูดเรื่องแบบนี้ต่อหน้านางเชียว



" เอ่อ..." หลวงจีนต้าชิยังมีรอยยิ้มที่บิดเบี้ยว



หลี่ฉีเย่ส่ายหัวและเอ่ยถาม " ไม่เป็นไร แต่ละบ้านก็มีปัญหาของตัวเอง เจ้าควรจะดูแลตัวเองให้ดี ทว่าหลวงจีนปลอม เจ้ามายังชายแดนใต้ทำไม ? "



" เหตุผลเดียวกับศิษย์พี่หลี่ " หลวงจีนต้าชิเอ่ย " หลังจากเกาะที่สูญหายหายไป มีข่าวหนึ่งกระจายไปทั่วดินแดนเมฆเหิน คนจำหนึ่งในชายแดนใต้เห็นมือขนาดยักษ์ออกมาจากสุสานแห่งลางร้าย ดังนั้นนิกายทรงอำนาจจึงเร่งมือกันมาที่นี่ ตอนนี้เหล่าผู้อาวุโสคำนวนว่าประตูจะเปิดออกในยุคนี้ ดังนั้นคนจำนวนมากจึงมาชมความสนุก เหมือนกับข้า "



หลี่ฉีเย่นั้นไม่แปลกใจเกี่ยวกับข่าวลือนี้ กระดาษไม่สามารถต้านไฟได้ ดังนั้นกลุ่มของฉิวหรงว่านเสวี่ยไม่ได้เป็นกลุ่มเดียวที่เห็นมือยักษ์ออกมา เกาะที่สูญหายหายไปและมือยักษ์ปรากฏทุกคนล้วนคิดว่าทั้งสองจะต้องเกี่ยวข้องกัน



ทว่าข้อสันนิฐานของหลี่ฉีเย่นั้นเหนือกว่าคนอื่นอยู่หนึ่งก้าว



หลี่ฉีเย่มองไปยังหลวงจีนต้าชิก่อนจะเอ่ยภาม " เช่นนั้นเจ้ามาที่สุสานใหญ่เพื่อตามหากุญแจ ? "



หลวงจีนต้าชิส่านหัวและเอ่ย " มันไม่ง่ายที่จะได้รับกุญแจ กุญแจนั้นคือการสร้างใหม่ที่ยิ่งใหญ่ ! สำหรับข้ามันไม่สำคัญว่าใครจะได้รับกุญแจเป็นหลังจากสุสานใหญ่เปิดทุกคนสามารถเข้าไปได้ สิ่งสำคัญคือเจ้าของกุญแจจะเป็นมันเมื่อไหร่หลังจากที่ได้รับมัน "



" คิดได้ดี " หลี่ฉีเย่ยิ้ม ทว่าเขาต้องได้รับกุญแจแน่นอน เพราะสำหรับเขากุญแจไม่ได้ทำเพียงเปิดหลุมฝังศพ



หลวงจีนเอ่ยต่อ " ทว่าข้าได้ยินข่าวเกี่ยวกัยการเดิมพันบางอย่าง จะมีการประมูลที่ใจกลางเมืองเรียกว่าการประมูลภูติปีศาจเคาะโรงศพ ข้าสงสัยว่าท่านสนใจมันหรือไม่ ? "



หัวใจของหลี่ฉีเย่กลายเป็นเต้นเร็วขึ้นและเอ่ยถามข้อมูลอย่างจริงจัง " การประมูลภูติปีศาจเคาะโรงศพ ? " เขาจำได้ถึงการดำรงอยู่ตัวตนทียิ่งใหญ่ที่ไม่ได้ปรากฏมาเป็นเวลานาน เขากระทั้งคิดว่าตัวตนนี้ตายไปแล้ว



" ดี ข้านั้นยังว่างอยู่พอดี ดังนั้นข้าจะไปเข้าร่วม " หากมันเป็นประมูลภูติปีศาจเคาะโรงศพจริง เช่นนั้นจะเป็นการเดินทางที่คุ้มค่า



ทั้งกลุ่มนั้นเดินทางไปยังใจกลางเมือง ทว่าหลังจากที่พวกเขาอยู่ห่างไม่ไกลมีเมฆแดงบินอยู่บนเส้นขอบฟ้าและพุ่งมาหาพวกเขาด้วยความเร็ว



หลวงจีนต้าชินั้นกลายเป็นตกตะลึงเมื่อเห็นเมฆสีแดงนี้ เขารีบเอ่ยบอกหลี่ฉีเย่ " ศิษย์พี่หลี่ มันมีบางอย่างเกิดขึ้นกระทันหัน ข้าต้องขอตัวก่อน " หลังจากกล่าวเสร็จเขาก็หนีไปด้วยความรวดเร็ว



เสียงที่รุนแรงดังมาจากเส้นขอบฟ้า " เจียนฉวน ข้าจะจับเจ้าให้ได้แม้ว่าเจ้าจะหนีไปสุดขอบโลก ! " เมฆสีแดงบนท้องฟ้าก็กลายเป็นหญิงสาวในชุดแดง และตามหลังหลวงจีนต้าชิไปด้วยความเร็ว



หลวงจีนต้าชินั้นไม่กล้าจะชักชาและรีบพุ่งหายไปในพริบตา เขาดูเหมือนหนูที่กำลังวิ่งหนีแมว



" มันดูเหมือนว่าเขานั้นกำลังกลัวภรรยาของตัวเอง " หลี่ฉีเย่ยิ้มหลังจากเห็นหลวงจีนต้าชิวิ่งหนี นอกจากนี้เขาเข้าใจได้ว่าทำไมหลวงจีนนี้ต้องถามถึงทักษะในการจัดการภรรยา...