บทความ

ตอนที่ 526 บ่มเพาะในสวนปรุงยา หลังจากกล่าวแบบนั้น หลี่ฉีเย่ก็หยิบกุญแจหลุมฝังศพลางร้ายออกมา ในเวลานี้กุญแจเป็นเหมือนกับประกาศของจักรพรรดิ ทั้งต้นไม้ทหาร บรรพบุรุษโสม  หญ้าจิตวิญญาณมังกรไหมล้วนแต่กลายเป็นเงียบ พวกเขามองไปยังกุญแจในมือของหลี่ฉีเย่ สุดท้ายต้องไม้ทหารก็คำรามและไม่ออกความเห็นใดๆ ไม่ต้องสงสัย ต้นไม้เหล่านี้อนุญาติให้หลี่ฉีเย่เข้าไปยังส่วนในของพื้นที่สมุนไพรได้ หลี่ฉีเย่อมยิ้มพร้อมเอ่ย " ขอบคุณ ข้าเพียงต้องการบ่มเพาะที่นี่ เช่นนั้นพวกท่านไม่จำเป็นต้องกังวล ทำตามที่พวกท่านเห็นสมควรเถอะ " จากนั้นเขาก็นั่งลงและหยิบหมื่นกระถางสวรรค์ออกมา " ตูม ! " หลังจากหยิบมันออกมา กระถางทันใดนั้นก็เปลี่ยนเป็นกบขนาดยักษ์และพ่นเปลวไฟที่ราวกับหมาป่าจ้องมองลูกแกะ มันมองไปยังบรรพบุรุษโสม จากนั้นก็หญ้าจิตวิญญาณมังกรไหม...มันราวกับอยากจะกินต้นไม้อมตะเหล่านี้ทั้งหมด " หมื่นกระถางสวรรค์ ! " ทั้งหญ้าและต้นไม้ล้วนคำรามทั่วชั้นฟ้า พวกมันเตรียมพร้อมที่จะต่อสู้ พวกมันไม่มีความรู้สึกดีตจ่อหมื่นกระถางสวรรค์นัก เหตุผลนั้นง่ายมาก - หมื่นกระถางสวรรค์นั้นกินหญ้าอมตะและสมุนไพรจิตวิญ
ตอนที่ 521 ปลาคาร์ฟยอดอเพรช ขณะที่ข่าวของหลี่ฉีเย่ที่ได้เก็บหินโชคชะตาจำนวนมากกระจายไปทั่วทุกที่ หลี่ฉีเย่และหลานอวิ๋นจูได้ออกมาจากเขตโลหะ แม้ว่ายังมีสมบัติอีกจำนวนมาก แต่หลี่ฉีเย่ไม่ต้องการจะเสียเวลาที่นี่มากนัก หลานอวิ๋นจูนั้นไปหาข่าวบางอย่างและรีบกลับมา " ข้าได้ยินข้อมูลบางอย่างมา เกาะที่สูญหายที่ท่านสนใจนั้นอยู่ในเขตปฐพี " หลี่ฉีเย่นั้นยังคงสงบหลังจากได้ยินเรื่องนี้ มันเป็นไปตามที่เขาคาดการณ์ไว้ ก่อนหน้านี้เขาแน่ใจว่าสิ่งที่เขาต้องการนั้นอยู่ในหลุมฝังศพ และตอนนี้เกาะที่สูญหายได้รับการยืนยันว่าอยู่ที่นี่ทำให้เขาสบายใจ " ตอนนี้เกาะเป็นอย่างไรบ้าง ? " หลี่ฉีเย่เอ่ยถาม หลานอวิ๋นจูเอ่ย " ข้าได้ยินมาว่ามันไม่ต่างจากตอนที่อยู่ในทะเล ยังถูกปกคลุมไปด้วยหมอก หมอกรอบมันดูเหมือนจะบางลงแต่ยังไม่สามารถมองเห็นเกาะได้ " " ข้ารู้ " หลี่ฉีเย่รู้ว่าไม่ช้าก็เร็ว เกาะจะเผยตัวตนที่แท้จริงของมัน การปรากฏตัวของมันในหลุมฝังศพแห่งลางร้ายนั้นมีเหตุผล " พวกเราจะไปที่เกาะตอนนี้เลยหรือไม่ ? " หลานอวิ๋นจูเอ่ย ความจริงนางนั้นอยากรู้อยากเห็นอย่างมากเมื
ตอนที่ 522 เขตไม้ " แต่พวกเจ้าเตรียมพร้อมแล้วรึ ? เมื่อปลาคาร์ฟยอดเพชรกลับไปถึงรังของมัน พวกเจ้าจะต้องผนึกมันไว้ ไม่เช่นนั้นปลาคาร์ฟนี้จะหายไปและมันเป็นเวลานานกว่าจะได้พบกับมันอีกครั้ง " หลี่ฉีเย่เอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม " นายน้อยสามารถมั่นใจได้ " เต๋าเบ้ากุ่ยเอ่ยตอบทันที " เราได้นำสมบัติของท่านบรรพบุรุษมากด้วย ตราบใดที่พวกเราสามารถหารังมันพบ พวกเราสามารถผนึกมันได้ แม้ว่ามันพยามจะหนีออกไป พวกเราก็สามารถหามันพบได้ในทันที " หลี่ฉีเย่ทำเพียงยิ้มตอบสนองขณะมองไปยังปลาคาร์ฟยอดเพชรด้านหน้า คลื่นสูงที่เกิดจากการกระโดดของมันสร้างเป็นเสาน้ำที่น่าตื่นตกใจ เหล่าผู้อาวุโสล้วนไม่ยอมแพ้จนกว่าพวกเขาจะพบกับรังของมัน หลังจากมองมันชั่วครู่ หลี่ฉีเย่ก็เอ่ยกับหลานอวิ๋นจู " พวกเราจะไปกันแล้ว " หลานอวิ๋นจูถามอย่างกประหลาดใจ " ไป ? ไปที่ไหน ? พวกเราจะไม่ไล่ตามปลานี่ไปที่รังรึ ? " หลี่ฉีเย่ส่ายหัวเอ่ย " ปลานี่จะไม่กลับไปที่รังจนกว่ามันจะเหนื่อย และมันยังต้องใช้เวลาอีกนานกว่ามันจะอ่อนล้า พวกเราจะไปที่อื่นกันก่อน " " ไปซะ " เต๋าเบ้ากุ
ตอนที่ 523 อันตรายในเขตไม้ หลานอวิ๋นจูเงียบหลังจากได้ยินเรื่องนี้ มันก็เหมือนกับที่หลี่ฉีเย่ได้กล่วาไว้ นางนั้นไม่เคยอยู่ในนิกายขนาดเล็ก นางนั้นเข้านิกายพันแม่น้ำตั้งแต่ยังเยาว์ภายใต้การแนะนำของผู้อาวุโสสูงสุดหยาง และอาจารย์ของนางเป็นผู้นำนิกาย อัจฉริยะเช่นนั้นไม่รู้จักการดิ้นรนของนิกายที่อ่อนแอ แม้ว่าสถานที่แห่งนี้จะเต็มไปด้วยหญ้าจิตวิญญาณ หลี่ฉีเย่ก็ไม่ได้ชะลอการเดินของเขา เขานำหลานอวิ๋นจูเดินเข้าไปลึกภายในเขต เขาไม่ใช่เพียงคนเดียวที่ไม่หยุดอยุ่ด้านนอก ผู้ฝึกตนที่มีความแข็งแกร่งหรือผู้ที่มาจากนิกายขนาดใหญ่ก็ไม่ได้หยุดเช่นกัน แม้ว่าสถานที่แห่งนี้จะเต็มไปด้วยสมุนไพร พวกมันก็ยังเป็นของธรรมดา ทุกคนที่มีพลังจะไม่เสียเวลาเก็บพวกมัน นี่เป็นความจริงโดยเฉพาะกับนิกายทรงอำนาจผู้ที่มาเพื่อหวังจะได้รับเม็ดยาราชันหรือต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาจะเสียเวลาไปกับหญ้าธรรมดาเหล่านั้นทำไมกัน ? ขณะที่หลี่ฉีเย่เดินเข้าไปลึก หญ้าภายในก็กลายเป็นเริ่มหายากและมีค่ามากขึ้น ในบางช่วงหญ้าจิตวิญญาณเริ่มปรากฏ " นี้มันผลไม้เลือดโลหิต ! " หลานอวิ๋นจูกล่าวอย่างมีความาสุขหลังจากได้เห็นผลไม้สีแดงที่กำ
ตอนที่ 524 เกาะนักปรุงยาอมตะที่สูญหาย " ไม่ " หลานอวิ๋นจูมองไปที่เขาและเอ่ย " มันมีของเช่นด้วยรึ ? ข้าเกรงว่ามันจะไม่มีของแบบนั้นบนโลก แม้ว่าบรรพบุรุษของพวกเราจะเคยมายังหลุมฝังศพแห่งลางร้าย แต่มากสุดก็น่าจะเพียงครั้งเดียวเท่านั้น ท่านบรรพบุรุษไม่สามารถหาจุดปลอดภัยและอันตรายทั้งหมดได้ " " ข้าเสียใจด้วย แต่ข้าได้รับแผนที่เก่าแก่ที่บอกถึงจุดปลอดภัยและอันตรายทั้งหมดมา " หลี่ฉีเย่ยิ้มและเอ่ยเสริม " ข้าจะบอกเจ้าถึงความลับบางอย่าง " " มันคืออะไร ? " หลานอวิ๋นจูถามอย่างสงสัย หลี่ฉีเย่อมยิ้มเอ่ย " ลองรวบรมของเก่าจำนวนมาก ตัวอย่างเช่นหนังสือหรือแผนที่ จากนั้นเจ้าอาจจะเก็บเกี่ยวบางอย่างได้แบบไม่คาดคิด ความรู้ของข้าทั้งหมดมาจากของพวกนีั " " เพ้ยย! " หลานอวิ๋นจูมองเขาอย่างดุๆและเอ่ย " ท่านลุง ข้าไม่ได้โง่ หากท่านไม่ต้องการพูดเช่นนั้นก็ไม่ต้องพูด อย่าได้พยามจะหลอกข้า หลุมฝังศพแห่งลางร้ายเป็นหนึ่งในสิบสองหลุ่มฝังศพ เช่นนั้นมันจะมีหนังสือเก่าหรือแผ่นที่ลับเกี่ยวกับมันได้อย่างไร ? หากมันมีของเช่นนั้น หลุมฝังศพทั้งสิบก็ค
ตอนที่ 525 สุดยอดพื้นที่ของนักปรุงยา หลี่ฉีเย่ตอบอย่างไม่ลดละ " เจ้ายังไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องนี้ ทว่าหากความลับภายในส่วนลับปรากฏขึ้นมาข้าจะพาเจ้าไปสัมผัสกับมัน " หลังจากได้ยินเช่นนี้หลานอวิ๋นจูก็ไม่ได้เอ่ยถามสิ่งใดอีก นางรู้สึกว่าความลับนี่จะต้องน่าตกตะลึงอย่างแน่นอน " พวกเราไปเถอะ " หลี่ฉีเย่นำนางเข้าไปในสวน พวกเขานั้นไม่ได้เดินเข้าไปไกลมากนักก่อนจะมีหญ้าจิตวิญญาณกระโดดออกมา หญ้าจิตวิญญาณนี้เป็นเหมือนกับมังกรขนาดลเล็กขดตัว หลานอวิ๋นจูรู้เกี่ยวกับข้อมูลของมันก่อนจะร้องอุทาน " หญ้าจิตวิญญาณมังกรไหม ! อีกเพียงก้าวเดียวมันก็จะกลายเป็นหญ้ามังกร ! " หญ้าจิตวิญญาณเป็นส่วนสำคัญในการปรับแต่งเม็ดยา หากปราศจากมัน ผู้คนจะไม่สามารถกลั่นเม็ดยาได้ มันมีหญ้าจิตวิญญาณอยู่หลายชนิด แต่หญ้าจิตวิญญาณมังกรไหมเป็นชนิดที่ดีที่สุด ผลของมันนั้นมีประสิทธิภาพมากจึงเป็นที่ต้องการมากกว่าชนิดอื่นๆ หญ้าจิตวิญญาณนั้นมีเก้ารูปแบบ และทั้งเก้ารูปแบบนั้นเป็นขีดจำกัด เหมือนกันสำหรับหญ้าจิตวิญญาณมังกรไหมก็มีเก้าขั้นที่แตกต่างกัน ในสามระยะแรกมันจะอยู่ในรูปแบบของดอกไม้ สามระยะกลางมันจ
ตอนที่ 520 เย้าแหย่อย่างเจ้าชู้ ทว่า หลี่ฉีเย่ตอนนี้ได้หยิบหินโชคชะตาจำนวนมากขึ้นมาพร้อมกัน - ปาฏิหาริย์นี้ได้ทำลายสามัญสำนึกของผู้ฝึกตนทั้งโลก สิ่งที่ไม่สามารถเกิดขึ้นได้ ! " นี่...นี่มันเป็นไปได้อย่างไร ! " ในเวลานี้ บางคนตะโกนกรีดร้อง พวกเขาไม่สามารถยอมรับฉากที่ไร้เหตุผลเช่นนี้ได้ มีเพียงหินโชคชะตาเท่านั้นทีจะเลือกเจ้านายของมันได้ ผู้ฝึกตนไม่สามารถเลือกหินโชคชะตาได้ ! แต่ตอนนี้หลี่ฉีเย่กำลังเลือกพวกมันราวกับกำลังเลือกผักในตลาดสด สุดท้ายหินโชคชะตาส่วนใหญ่ก็ถูกหลี่ฉีเย่หยิบใส่ตระกร้าราวกับกะหล่ำปลี หัวใจของเหล่าผู้ฝึกตนอดไม่ได้ที่จะกรีดร้องเมื่อเห็นฉากนี้ บางคนไม่สามารถเชื่อสิ่งที่เห็นได้ ทำได้เพียงพึมพำ " มารดามันเถอะ นี้มันเกิดอะไรขึ้น ? หรือสวรรค์จะบ้าไปแล้ว ? สวรรค์อนุญาติให้คนบางคนเลือกหินจำนวนมากเช่นนี้ได้อย่างไร ? โอ้ว สวรรค์ หรือว่าพวกท่านไม่มีตา ? " ในเวลานี้ ไม่ใช่ผู้ฝึกตนเพียงคนเดียวที่หัวใจของพวกเขาเต้นอย่างไม่สม่ำเสมอ นี้เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ความฝันแต่เป็นความจริง แม้แต่หลานอวิ๋นจู คนที่รู้จักหลี่ฉีเย่ก็ยังพบว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อ "
ตอนที่ 519 หินที่หยิ่งยโสยอมรับเจ้านาย " อย่าทำมัน อย่าทำมัน เขาต้องทำมันไม่ได้ อย่าประสบความสำเร็จเลย " ผู้ฝึกตนเผ่าผีนั้นแอบแช่งหลี่ฉีเย่ ในตอนนี้ทุกคนหวังจะเห็นปาฏิหาริย์ที่เกิดขึ้น ก่อนหน้านี้ มันอาจจะเป็นเรื่องปาฏิหาริย์ถ้าหากหินนั้นยอมรับเจ้านาย แต่ตอนนี้มันเป็นเรื่องที่ต่างออกไป มันจะเป็นปาฏิหาริย์หากหินไม่ยอมรับหลี่ฉีเย่ ! นี้เป็นหินที่ไม่สนใจแม้แต่จักรพรรดิอมตะและอัจฉริยะในรุ่นอนาคตถูกทดสอบอย่างมาก มันคงจะเป็นปาฏิหาริย์ในรุ่นนี้หากหินนั้นยอมรับเจ้านาย ทว่าหลี่ฉีเย่ทำเรื่องน่าเหลือเชื่อในวันนี้ มันดูราวกับว่าเป็นเรื่องธรรมดาที่หินเหล่านี้จะยอมรับเขาเป็นเจ้านาย หลี่ฉีเย่เดินเข้าไปใกล้กินก้อนนั้นก่อนจะนั่งลง ทุกคนต่างสูดลมหายใจลึกด้วยอารมณ์และเฝ้าดูการกระทำของหลี่ฉีเย่ เขาทำเพียงนั่งลงโดยไม่ได้ปลดปล่อยพลังงานในสายเลือดใดๆ และทำสิ่งทีน่าประทับใจ นั้นคือเขาลูบมันอย่างแผ่วเบาส " สหายเก่า ข้าอยู่ที่นี่แล้ว " หลี่ฉีเย่อมยิ้มเอ่ย คำกล่าวของเขาทำให้หินนั้นสั่น รวมถึงหัวใจของผู้ชมทั้งหมด " ได้โปรด อย่ายอมรับเขา ! " บางคนพึมพำ ไม่มีใครรู้ว่าใครเป
ตอนที่ 518 หินโชคชะตายอมรับเจ้านายของมัน หลี่ฉีเย่มองไปยังหลานอวิ๋นจู คนที่กำลังเต็มไปด้วยความตื่นเต้นก่อนจะโบกมือของเขาและเอ่ย " สุภาพสตรีก่อนเลย หากข้าไปก่อนเกรงว่ามันจะทำให้ความมั่นใจของเจ้าหมดลงและคิดว่าข้านั้นโกง " " เหอะ ช่างหลังตัวเอง ! " หลานอวิ๋นจูมองเขาอย่างโมโห นางนั้นเดินขึ้นจากตรงกลางขึ้นไปบนยอดเขาและปลดปล่อยพลังงานในสายเลือดของนาง ทันใดนั้นพลังงานในสายเลือดของนางก็ปะทุออกมาราวกับแม่น้ำ " นั้นเทพธิดาหลานพยามจะทำอะไร ? " ผู้คนถามอย่างอยากรู้อยากเห็นหลังจากมองพลังงานในสายเลือดของนาง " พวกเขาพยามจะส่งความรู้สึกกับหินโชคชะตา " ผู้ฝึกตอาวุโสคนหนึ่งอธิบาย " พวกเขาทั้งสองกำลังแข่งขันกันว่าใครจะได้รับการยอมรับจากหินมากกว่า " " ฮ่าฮ่า ข้าเดิมพันว่าเทพธิดาหลานจะต้องชนะ ! ความสามารถคู่เซียนของนางมีชื่อเสียงอย่างมาก " ผู้ฝึกตนอีกคนเอ่ยทันที อีกคนรีบเอ่ย " ข้าก็เดิมพันข้างเทพธิดาหลาน ไม่ต้องพูดถึงความสามารถของนาง แม้ว่านางยากที่จะลงมือ แต่ในสายตาข้า นางนั้นเป็นอัจฉริยะแน่นอน " สตรี โดยเฉพาะคนที่มีความงดง
ตอนที่ 517 หินที่หยิ่งยโส เซียนฟานนั้นขึ้นไปถึงด้านบนและพบว่ามันมีหินที่มีขนาดเท่ากับอ่างล้างหน้าอยู่ มันเป็นสีเทาโดยไม่มีเงาใดๆ เช่นเดียวกับกรวดบนท้องถนน ถ้าหินนี้อยู่ในที่อื่นจะไม่มีใครสามารถมองมันเห็นได้ นอกจากนี้ด้วยลักษณะที่สามัญ ไม่มีใครคิดว่าหินก้อนนี้มีค่า " หินก้อนนั้นคือหินที่มีความลึกลับและมหัศจรรย์ในตำนาน ? " ไม่ใช่เพียงคนสองคนที่คิดเช่นนี้ หลายคนไม่สามารถเชื่อมโยงความธรรดาของมันกับหินในตำนานได้ " ถูกต้อง " ผู้อาวุโสคนหนึ่งเอ่ย " ไม่ว่าจะอย่างไร หลายคนก็ล้มเหลวมาแล้ว ไม่เพียงแต่กลุ่มของตี๋เชาและเทียนหุยหลี่ หลายวันก่อนบรรพชนของยอดยุคอาณาจักรโบราณก็มาที่นี่และพยามนำมันไป แต่มันก็ยังไม่ขยับ " เมื่อได้ยินเช่นนี้ กลุ่มคนล้วนอ้าปากค้างและขอคำยืนยัน " แม้แต่บรรพชนของยอดยุคอาณาจักรก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวมันได้ ? " อาณาจักรโบราณที่มีสองจักรพรรดิอมตะ ดังนั้นบรรพชนของพวกเขาแน่นอนต้องแข็งแกร่ง บรรพชนธรรมดาจากนิกายทรงอำนาจนั้นไม่สามารถเทียบกับพวกเขาได้ ทว่าคนที่ทรงอำนาจเช่นนั้นก็ยังไม่สามารถเคลื่อนไหวหินนี้ได้ - นี้มันน่ากลัวเกินไป บรรพช
ตอนที่ 516 หินบนยอดเขา แก้มของหลานอวิ๋นจูแดงขึ้นจากความโกรธก่อนจะเหลือบมองหลี่ฉีเย่และเอ่ย " ท่านลุง ท่านดูถูกข้าเกินไป ย้อนกลับไปยังอดีตที่ทะเลสาปศักดิ์สิทธิ์ ข้าได้รับก้อนยอมรับจากหินโชคชะตาสามก้อนในเวลาเดียวกัน และพวกมันทั้งหมดล้วนมีแปดตัวอักษร ! ข้ามั่นใจว่าแม้แต่หินเก้าตัวอักษรก็ยังยอมรับข้า " หลี่ฉีเย่ระเบิดเสียงหัวเราะก่อนจะส่ายหัวและเอ่ย " อย่างที่ข้าเคยพูดก่อนหน้า การมีตัวอักษรมากไม่ได้หมายความว่ามันจะดี แม้ว่าหินที่ไม่ได้มีแปดหรือเก้าตัวอักษร พวกมันก็ยังคงหยิ่งยโส กระทั้งหินที่มีลักษณะพิเศษก็ยังเป็นเรื่องยากที่จะยอมรับเจ้านายแม้ว่าจะมีความสามารถแค่ไหนก็ตาม " " ฮึ่ม ! เช่นนั้นพวกเรามาเดิมพันกันเป็นอย่างไร ? " หลานอวิ๋นจูแค่นเสียง " ตอนนี้บอกข้ามาว่าสถานที่ใดที่จะทำให้ข้าได้พบกับหินที่น่าตกตะลึงได้บ้าง " " แน่นอน " หลี่ฉีเย่พยักหน้าและเอ่ย " แต่เจ้าจะเดิมพันอะไร ? อย่าได้ร้องไห้ยามเจ้าแพ้แล้วกัน ! " ใบหน้าที่แดงดวยกลางโกรธของหลานอวิ๋นจูก่อนได้หายไป ดวงตาของนางนั้นสุกใสราวกับไม่มีความขุนเคืองและเอ่ย " ท่าน