ตอนที่ 444 ผนึกสวรรค์ห้าประตู
ขณะที่ภูติปีศาจนั้นมันรายการที่ถูกนำมาเสนอ หลี่ฉีเย่มองไปยังโลงศพสีน้ำตาลเข้ม เมื่อภูติปีศาจนั้นนำมันออกมา หลี่ฉีเย่หรี่สาจของเขาและมองมันอย่างลึกซึ้ง มันดูเหมือนว่าเขาต้องการจะมองผ่านภายในโลงศพ
เขามองไปยังโลงศพอย่างระมัดระวังและไม่พลาดแม้แต่รายละเอียดเล็กๆน้อยๆ เขาทำเช่นนี้อีกครั้งและอีกครั้ง
ภูติปีศาจนั้นดูรายการของทุกคน มีเพียงสองอย่างที่เขานั้นสนใจเล็กน้อย หนึ่งเป็นของเจ้าชายประกายศักดิ์สิทธิ์และอีกหนึ่งเป็นของนายน้อยกระดูกทองคำ
เจ้าชายและนายน้อยกระดูกทองคำนั้นมีความสุขอย่างมากที่พวกเขาจะได้รับของดังกล่าว
" อ่า พวกเจ้าแทบจะไม่มีของดีเลย " ภูติปีศาจนั้นมองไปยังสิ่งของของเจ้าชายอีกครั้ง เขานั้นถูกล่อลวงแต่ไม่มาก สิ่งของภายในโลงศพนั้นมีค่าอย่างมาก
เจ้าชายนั้นกลายเป็นมีความสุข หากภูติปีศาจนั้นต้องการจะแลกเปลี่ยนเขานั้นมีโอกาสมากที่สุด
" หากผู้อาวุโสนั้นยังไม่พอใจ ข้าสามารถนำของจากสุสานใหญ่ออกมาได้อีก " เจ้าชายประกายศักดิ์สิทธิ์เอ่ยกระตุ้น
" มันขึ้นอยู่กับว่าพวกมันคืออะไร " ภูติปีศาจพยักหน้าเอ่ย
" เจ้าต้องการจะเดิมพันหรือไม่ ? " ทว่าก่อนที่เจ้าชายจะนำของของเขาออกมา หลี่ฉีเย่ทันใดนั้นก็เอ่ยขึ้น
เจ้าชายนั้นกล่าวอย่างไม่พอใจ " ฮึ่ม เจ้ามนุษย์ ไสหัวออกไป ไม่เห็นรึว่าข้ากำลังทำธุระกับท่านผู้อาวุโสอยู่ ? "
หลี่ฉีเย่นั้นไม่ได้สนใจเจ้าชายและเอ่ย " ขยะนั้นไม่เห็นจะมีค่าอะไร เจ้าไม่คิดรึว่ากล้าแลกเปลี่ยนกับมันช่างไม่ยุติธรรมสำหรับเจ้า ? พวกเรามาเดินพันกันเป็นอย่างไร ข้ามั่นใจว่าของของข้าจะทำให้เจ้าพอใจ "
คำกล่าวของหลี่ฉีเย่ไม่ทำให้เพียงเจ้าชายโกรธ แต่ยังรวมถึงกลุ่มของนายน้อยกระดูกทองคำ เขาทันใดนั้นก็กลายเป็นศัตรูลำดับหนึ่งของฝูงชน
ดวงตาของนายน้อยกระดูกทองคำและเจ้าชายกลายเป็นเย็นชา นายน้อยกระดูกทองคำเอ่ย " มนุษย์ตัวเล็กเช่นเจ้ายังกล้าที่จะหยิ่งยโสต่อหน้าข้า ? "
เจตนาฆ่าปรากฏในสายตาของเจ้าชายก่อนจะเอ่ย " รอจนข้าเสร็จการแลกเปลี่ยนกับผู้อาวุโสก่อนแล้วเจ้าค่อยเอ่ย อย่าได้มารบกวนพวกเรา ! "
เป็นธรรมดาที่เจ้าชายนั้นจะต้องการโลงศพสีน้ำตาลเข้มนี้และมีแนวโน้มว่าภูติปีศาจกำลังจะแลกเปลี่ยนกับเขา ในช่วงเวลาสำคัญ หลี่ฉีเย่ทันใดนั้นก็ปรากฏออกมา ดังนั้นนี้จะไม่ให้เจ้าชายกลายเป็นโกรธได้อย่างไร ?
หลี่ฉีเย่ไม่แยแสเจ้าชายและเอ่ยกับภูติปีศาจอีกครั้ง " เจ้าจะเดิมพันหรือไม่ !? "
ภูติปีศาจนั้นมองไปยังหลี่ฉีเย่ขณะที่ผู้คนโดยรอบต่างเงียบ ความโกรธของเจ้าชายนั้นพุ่งสูงขึ้นชั้นฟ้า มันมีสุภาษิตเคยกล่าวว่า - การตัดหน้าบางคนที่กำลังจะร่ำรวยเป็นเหมือนการฆ่าครอบครัวของพวกเขา
" เจ้าจะเดิมพันอย่างไร ? " ภูติปีศาจกล่าวอย่างสนใจ เขานั้นถูกล่อลวงโดยสิ่งของของเจ้าชายประกายศักดิ์สิทธิ์ แต่เขาก็คิดว่าเพียงมันอย่างเดียวนั้นไม่คุ้มค่าพอ
หลี่ฉีเย่เอ่ยด้วยรอยยิ้ม " ข้าจะเดาว่าสิ่งที่อยู่ในโลงศพคืออะไร หากข้าถูกเช่นนั้นโลงศพก็เป็นของข้า แต่หากข้าเดาผิดเช่นนั้นข้าจะจ่ายของชดเชยให้ "
" ฮึ่ม ! สมบัติแบบใดกันที่มนุษย์อ่อนแอเช่นเจ้าจะมีได้ ? อย่าได้ทำให้ผู้อาวุโสเสียเวลา " เจ้าชายประกายศักดิ์สิทธิ์เอ่ย " ผู้อาวุโส ข้ายังมีของดีจากสุสานใหญ่อีกมาก ท่านลองดูมัน ? "
ภูติปีศาจนั้นโบกมือให้กับของที่เจ้านำออกมา และส่งสัญญาณให้เจ้าชายปิดปาก นี้ยิ่งทำให้เขาโกรธมากและอย่างจะฆ่าหลี่ฉีเย่ เนื้อแกะของเขาถูกคนอื่นตัดหน้าไปแล้ว
ภูติปีศาจเอ่ยถามอย่างตื่นเต้น " ของสิ่งใดกันที่เจ้าจะนำมาเดิมพันกับข้า ? "
หลี่ฉีเย่นำขวดออกมาและนำไปให้ภูติปีศาจก่อนจะยิ้มและเอ่ย " ลองดู ข้ามั่นใจว่าเจ้าจะต้องชอบมัน "
ภูติปีศาจนั้นเปิดขวดและกลายเป็นตกตะลึงทันที เขาทันใดนั้นก็สูดลมหายใจลึกและเอ่ย " เจ้ามีมัน ! "
หลี่ฉีเย่เพียงยิ้มเพราะนี้อยู่ในการคาดเดาของเขา ข้างในขวดนั้นเต็มไปด้วยน้ำทิพหมื่นดาราที่กระทั้งจักรพรรดิอมตะก็ยังสนใจ เช่นนั้นภูติปีศาจจะทนไหวได้อย่างไร ? ความจริงไม่ต้องเอ่ยถึงของภายใน กระทั้งขวดเพียงลำพังก็ยังมีค่าอย่างมาก ขวดที่สามารถเก็บน้ำทิพย์หมื่นดาราได้จะเป็นของไร้ค่าอย่างไร ?
ขวดนั้นเป็นของที่วิหารเทพสงครามนั้นมอบเป็นของขวัญให้กับหลี่ฉีเย่ !
ไม่มีใครรู้ว่าข้างในขวดของหลี่ฉีเย่นั้นมีอะไร ฉิวหรงว่านเสวี่ยก็ยังอยากรู้อยากเห็นอย่างมาก แต่นางอยากรู้อยากเห็นของภายในโลงศพที่น้ำตาลเข้มมากกว่า
ก่อนหน้านี้ภูติปีศาจนั้นนำโลงศพทั้งเจ็ดออกมาให้คนอื่น นอกจากของรายการแรก หกอันต่อจากนั้นหลี๋ฉีเย่กระทั้งไม่สนใจ แต่โลงศพที่แปดเขากับสนใจอย่างมาก นางจึงอยากรู้ว่าของแบบใดกันที่กระทั้งล่อลวงหลี่ฉีเย่ได้
ภูติปีศาจนั้นมอบน้ำทิพย์หมื่นดารากลับไปให้หลี่ฉีเย่และกล่าวอย่างอดทน " เอา เจ้าสามารถเดาได้เลย "
เจ้าชายประกายศักดิ์สิทธิ์นั้นกลายเป็นเกลียดชังหลี่ฉีเย่มากขึ้นจากเหตุการณ์นี้ การแลกเปลี่ยนของเขาถูกทำลายโดยเจ้าโง่นี้ !
หลี่ฉีเย่รับขวดกลับมาและอมยิ้มเอ่ย " ช้าก่อน ให้ข้าได้มองโลงศพของเจ้าก่อน "
ภูติปีศาจนั้นพยักหน้าเอ่ย " ย่อยได้ ตราบใดที่เจ้าเดาถูก มันจะเป็นของเจ้า "
ภูติปีศาจนั้นอยากได้ขวดของหลี่ฉีเย่ แม้แต่ตัวขวดก็สามารถล่อตาล่อใจของผู้คนได้แล้ว
หลี่ฉีเย่ยืนอยู่หน้าโลงศพสีน้ำตาลเข้มและค่อยๆลูบมันราวกับลูบคนรัก จากนั้นเขาก็ปิดดวงตาของเขาและสัมผัสกับโลงศพ
ช่วงเวลาผ่านและหลี่ฉีเย่ยังคงหลับตาอยู่ ความคิดของเขามกหมุ่นอยู่กับโลงศพ
เจ้าชายตะโกนอย่างเย็นชา " เจ้ารู้จักของภายในโลงศพหรือไม่ ! หากไม่เช่นนั้นก็ยอมแพ้ซะ อย่าได้ทำให้ทุกคนเสียเวลา ! " ความอดทนของเจ้าชายนั้นกำลังจะหมดลง และเขาไม่ต้องการให้หลี่ฉีเย่คาดเดาของภายในได้
" เจ้าตัวบัดซบหุบปาก ! " ภูติปีศาจนั้นตะโกนโดยที่ไม่ไว้หน้าของเจ้าชายใดๆ
ถูกจะโกนใส่เช่นนี้การแสดงออกของเจ้าชายกลายเป็นน่าเกลียด แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะแสดงออกมา ก่อนหน้านี้ภูติปีศาจได้โยนหลายคนออกไปอย่างง่ายดาย ทุกคนรู้ว่าเขานั้นเป็นชายแก่ที่ทรงอำนาจ ดังนั้นไม่มีใครกล้าจะยั่วยุเขา
เจ้าชายนั้นไม่กล้ายั่วยุภูติปีศาจ แต่ไม่ใช่กับหลี่ฉีเย่ นี้ทำให้เขาโยนความโกรธของเขาทั้งหมดให้หลี่ฉีเย่ หากเขามีโอกาสเขาจะฆ่าเจ้ามนุษย์สารเลวนี้
หลังจากผ่านไปนาน หลี่ฉีเย่ก็เปิดดวงตาของเขาและเผยรอยยิ้ม ภูติปีศาจทันใดนั้นเอ่ย " บอกสิ่งที่เจ้าคาดเดามา หากเจ้ากล่าวถูกเช่นนั้นมันจะเป็นของเจ้า " เขานั้นกลัวว่าหลี่ฉีเย่จะเปลี่ยนใจ เพราะว่าเขาเองก็ต้องการน้ำทิพย์หมื่นดาราอย่างมาก
ฉิวหรงว่านเสวี่ยนั้นสูดลมหายใจลึกและกังวลเกี่ยวกับนายน้อยของนาง หากเขาทายผิดเขาจะสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่
หลี่ฉีเย่เคาะโลงศพสีน้ำตาลเบาๆและเอ่ยอย่างสบายๆ " หากการเดาของข้าถูกต้อง ของชิ้นนี้มีต้นกำเนิดที่โบราณและถูกผนึกอยู่ในเขตปราณพิสุทธิ์ " หลี่ฉีเย่หยุดชั่วคราวและเอ่ยต่อ " ชื่อของมันคือ...ผนึกสวรรค์ห้าประตู ! "
ภูติปีศาจนั้นผงะเล็กน้อยก่อนจะยิ้มขมขื่น " ข้าไม่คิดว่าในโลกนี้ยังมีคนที่รู้ตัวตนของมัน " เขาสูดลมหายใจลึกจากนั้นเอ่ย " เจ้าสามารถเดามันได้อย่างถูกต้อง โลงศพนี้เป็นของเจ้า " แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจแต่เขาก็ทำตามข้อตกลง
" ขอบคุณมาก " หลี่ฉีเย่อมยิ้มและเก็บโลงศพสีน้ำตาลเข้าไป เขาไม่คาดว่าจะเห็นมันที่นี่้ ผนึกสวรรค์ห้าประตู - สิ่งของในตำนาน !
ทุกคนนั้นอย่างจะเห็นของภายใน แต่หลี่ฉีเย่ไม่เหมือนว่าเขากำลังจะเปิดและเก็บมันเข้าไป หลายคนกัดฟันอย่างเกลีดชังและมองหลี่ฉีเย่
แม้ว่าพวกเขาจะไม่เคยได้ยินชื่อ ' ผนึกสวรรค์ห้าประตู' แต่เมื่อมันเคยถูกผนึกเช่นนั้นหมายความว่ามันต้องมีอำนาจอย่างมาก
ภูติปีศาจนั้นถอนหายใจ เขานั้นไม่มีความสุขอย่างมากที่ไม่สามารถเอาน้ำทิพย์หมื่นดารามาได้
" เอาละ นี้เป็นการประมูลของชิ้นสุดท้าย " ภูติปีศาจเอ่ยอย่างเคร่งขรึม " โลงศพสุดท้ายนี้มีคุณค่าต่อชีวิตของพวกเจ้าอย่างมาก นำสิ่งที่พวกเจ้าพบในสุสานใหญ่ออกมา "
ในเวลานี้ ภูติปีศาจนั้นบอกเองว่าเขาต้องการของจากสุสานใหญ่ นี้เป็นจุดประสงค์ของเขาตั้งแต่แรก
ทุกคนนำสิ่งของที่ได้มาจากสุสานใหญ่ออกมาอย่างไม่ลังเล ในเวลาเพียงเสี้ยววินาที สมบัติหลากสีสันก็ปรากฏอยู่เบื้องหน้าของพวกเขา
" นี้คือโลงศพสุดท้าย " ภูติปีศาจนั้นนำโลงศพสุดท้ายออกมา มันเป็นโลงศพไม้ขนาดเล็กและไม่สะดุดตา มันมีขนาดเท่ากับฝ่ามือและมีสีม่วง แม้ว่ามันจะมีขนาดเล็ก แต่มันก็ละเอียดอ่อนอย่างมาก มีตัวอักษรแกะสลักด้านบนของมัน แต่แทนที่จะบอกว่าแกะสลักมันราวกับเป็นธรรมชาติของมันเองมากกว่า
ทุกคนนั้นรู้สึกผิดหัวงเมื่อโลงศพไม้อันสุดท้าย พวกเขานั้นหวังไว้อย่างมากกับโลงศพสุดท้าย อย่างน้อยที่สุดมันก็ไม่น่าจะใช่โลงศพไม้ธรรมดา
" อย่าได้ตัดสินคุณค่าของมันจากรูปลักษณ์ภายนอก " ภูติปีศาจเอ่ย " แม้ว่าสมบัติจากสุสานใหญ่ของพวกเจ้าร่วมกันก็ยังไม่เทียบเท่ากับของภายในโลงศพนี้ของข้า "
ทั้งแปดโลงศพก่อนหน้าล้วนเต็มไปด้วยของที่น่าตกตะลึง ดังนั้นประโยคนี้ของภูติปีศาจจึงนำความตื่นเต้นมาให้ทุกคน
" ผู้อาวุโสได้โปรดดู นี้คือทุกอย่างที่พวกเราได้รับมาจากสุสานใหญ่ " เจ้าชายประกายศักดิ์สิทธิ์นั้นนำสิ่งของทั้งหมดของเขาออกมาวาง
" ไม่ มันมีมากกว่านี้ ! " เจ้าชายทันใดนั้นก็บอกให้ศิษย์ของเขานำสมบัติทุกอย่างออกมาวางต่อหน้าภูติปีศาจ
จากนั้นเขาก็เอ่ย " ผู้อาวุโส นี้เป็นทุกอย่างที่ข้ามี ตราบใดที่ท่านต้องการ ทั้งหมดนี้จะเป็นของท่าน "
ขณะที่ภูติปีศาจนั้นมันรายการที่ถูกนำมาเสนอ หลี่ฉีเย่มองไปยังโลงศพสีน้ำตาลเข้ม เมื่อภูติปีศาจนั้นนำมันออกมา หลี่ฉีเย่หรี่สาจของเขาและมองมันอย่างลึกซึ้ง มันดูเหมือนว่าเขาต้องการจะมองผ่านภายในโลงศพ
เขามองไปยังโลงศพอย่างระมัดระวังและไม่พลาดแม้แต่รายละเอียดเล็กๆน้อยๆ เขาทำเช่นนี้อีกครั้งและอีกครั้ง
ภูติปีศาจนั้นดูรายการของทุกคน มีเพียงสองอย่างที่เขานั้นสนใจเล็กน้อย หนึ่งเป็นของเจ้าชายประกายศักดิ์สิทธิ์และอีกหนึ่งเป็นของนายน้อยกระดูกทองคำ
เจ้าชายและนายน้อยกระดูกทองคำนั้นมีความสุขอย่างมากที่พวกเขาจะได้รับของดังกล่าว
" อ่า พวกเจ้าแทบจะไม่มีของดีเลย " ภูติปีศาจนั้นมองไปยังสิ่งของของเจ้าชายอีกครั้ง เขานั้นถูกล่อลวงแต่ไม่มาก สิ่งของภายในโลงศพนั้นมีค่าอย่างมาก
เจ้าชายนั้นกลายเป็นมีความสุข หากภูติปีศาจนั้นต้องการจะแลกเปลี่ยนเขานั้นมีโอกาสมากที่สุด
" หากผู้อาวุโสนั้นยังไม่พอใจ ข้าสามารถนำของจากสุสานใหญ่ออกมาได้อีก " เจ้าชายประกายศักดิ์สิทธิ์เอ่ยกระตุ้น
" มันขึ้นอยู่กับว่าพวกมันคืออะไร " ภูติปีศาจพยักหน้าเอ่ย
" เจ้าต้องการจะเดิมพันหรือไม่ ? " ทว่าก่อนที่เจ้าชายจะนำของของเขาออกมา หลี่ฉีเย่ทันใดนั้นก็เอ่ยขึ้น
เจ้าชายนั้นกล่าวอย่างไม่พอใจ " ฮึ่ม เจ้ามนุษย์ ไสหัวออกไป ไม่เห็นรึว่าข้ากำลังทำธุระกับท่านผู้อาวุโสอยู่ ? "
หลี่ฉีเย่นั้นไม่ได้สนใจเจ้าชายและเอ่ย " ขยะนั้นไม่เห็นจะมีค่าอะไร เจ้าไม่คิดรึว่ากล้าแลกเปลี่ยนกับมันช่างไม่ยุติธรรมสำหรับเจ้า ? พวกเรามาเดินพันกันเป็นอย่างไร ข้ามั่นใจว่าของของข้าจะทำให้เจ้าพอใจ "
คำกล่าวของหลี่ฉีเย่ไม่ทำให้เพียงเจ้าชายโกรธ แต่ยังรวมถึงกลุ่มของนายน้อยกระดูกทองคำ เขาทันใดนั้นก็กลายเป็นศัตรูลำดับหนึ่งของฝูงชน
ดวงตาของนายน้อยกระดูกทองคำและเจ้าชายกลายเป็นเย็นชา นายน้อยกระดูกทองคำเอ่ย " มนุษย์ตัวเล็กเช่นเจ้ายังกล้าที่จะหยิ่งยโสต่อหน้าข้า ? "
เจตนาฆ่าปรากฏในสายตาของเจ้าชายก่อนจะเอ่ย " รอจนข้าเสร็จการแลกเปลี่ยนกับผู้อาวุโสก่อนแล้วเจ้าค่อยเอ่ย อย่าได้มารบกวนพวกเรา ! "
เป็นธรรมดาที่เจ้าชายนั้นจะต้องการโลงศพสีน้ำตาลเข้มนี้และมีแนวโน้มว่าภูติปีศาจกำลังจะแลกเปลี่ยนกับเขา ในช่วงเวลาสำคัญ หลี่ฉีเย่ทันใดนั้นก็ปรากฏออกมา ดังนั้นนี้จะไม่ให้เจ้าชายกลายเป็นโกรธได้อย่างไร ?
หลี่ฉีเย่ไม่แยแสเจ้าชายและเอ่ยกับภูติปีศาจอีกครั้ง " เจ้าจะเดิมพันหรือไม่ !? "
ภูติปีศาจนั้นมองไปยังหลี่ฉีเย่ขณะที่ผู้คนโดยรอบต่างเงียบ ความโกรธของเจ้าชายนั้นพุ่งสูงขึ้นชั้นฟ้า มันมีสุภาษิตเคยกล่าวว่า - การตัดหน้าบางคนที่กำลังจะร่ำรวยเป็นเหมือนการฆ่าครอบครัวของพวกเขา
" เจ้าจะเดิมพันอย่างไร ? " ภูติปีศาจกล่าวอย่างสนใจ เขานั้นถูกล่อลวงโดยสิ่งของของเจ้าชายประกายศักดิ์สิทธิ์ แต่เขาก็คิดว่าเพียงมันอย่างเดียวนั้นไม่คุ้มค่าพอ
หลี่ฉีเย่เอ่ยด้วยรอยยิ้ม " ข้าจะเดาว่าสิ่งที่อยู่ในโลงศพคืออะไร หากข้าถูกเช่นนั้นโลงศพก็เป็นของข้า แต่หากข้าเดาผิดเช่นนั้นข้าจะจ่ายของชดเชยให้ "
" ฮึ่ม ! สมบัติแบบใดกันที่มนุษย์อ่อนแอเช่นเจ้าจะมีได้ ? อย่าได้ทำให้ผู้อาวุโสเสียเวลา " เจ้าชายประกายศักดิ์สิทธิ์เอ่ย " ผู้อาวุโส ข้ายังมีของดีจากสุสานใหญ่อีกมาก ท่านลองดูมัน ? "
ภูติปีศาจนั้นโบกมือให้กับของที่เจ้านำออกมา และส่งสัญญาณให้เจ้าชายปิดปาก นี้ยิ่งทำให้เขาโกรธมากและอย่างจะฆ่าหลี่ฉีเย่ เนื้อแกะของเขาถูกคนอื่นตัดหน้าไปแล้ว
ภูติปีศาจเอ่ยถามอย่างตื่นเต้น " ของสิ่งใดกันที่เจ้าจะนำมาเดิมพันกับข้า ? "
หลี่ฉีเย่นำขวดออกมาและนำไปให้ภูติปีศาจก่อนจะยิ้มและเอ่ย " ลองดู ข้ามั่นใจว่าเจ้าจะต้องชอบมัน "
ภูติปีศาจนั้นเปิดขวดและกลายเป็นตกตะลึงทันที เขาทันใดนั้นก็สูดลมหายใจลึกและเอ่ย " เจ้ามีมัน ! "
หลี่ฉีเย่เพียงยิ้มเพราะนี้อยู่ในการคาดเดาของเขา ข้างในขวดนั้นเต็มไปด้วยน้ำทิพหมื่นดาราที่กระทั้งจักรพรรดิอมตะก็ยังสนใจ เช่นนั้นภูติปีศาจจะทนไหวได้อย่างไร ? ความจริงไม่ต้องเอ่ยถึงของภายใน กระทั้งขวดเพียงลำพังก็ยังมีค่าอย่างมาก ขวดที่สามารถเก็บน้ำทิพย์หมื่นดาราได้จะเป็นของไร้ค่าอย่างไร ?
ขวดนั้นเป็นของที่วิหารเทพสงครามนั้นมอบเป็นของขวัญให้กับหลี่ฉีเย่ !
ไม่มีใครรู้ว่าข้างในขวดของหลี่ฉีเย่นั้นมีอะไร ฉิวหรงว่านเสวี่ยก็ยังอยากรู้อยากเห็นอย่างมาก แต่นางอยากรู้อยากเห็นของภายในโลงศพที่น้ำตาลเข้มมากกว่า
ก่อนหน้านี้ภูติปีศาจนั้นนำโลงศพทั้งเจ็ดออกมาให้คนอื่น นอกจากของรายการแรก หกอันต่อจากนั้นหลี๋ฉีเย่กระทั้งไม่สนใจ แต่โลงศพที่แปดเขากับสนใจอย่างมาก นางจึงอยากรู้ว่าของแบบใดกันที่กระทั้งล่อลวงหลี่ฉีเย่ได้
ภูติปีศาจนั้นมอบน้ำทิพย์หมื่นดารากลับไปให้หลี่ฉีเย่และกล่าวอย่างอดทน " เอา เจ้าสามารถเดาได้เลย "
เจ้าชายประกายศักดิ์สิทธิ์นั้นกลายเป็นเกลียดชังหลี่ฉีเย่มากขึ้นจากเหตุการณ์นี้ การแลกเปลี่ยนของเขาถูกทำลายโดยเจ้าโง่นี้ !
หลี่ฉีเย่รับขวดกลับมาและอมยิ้มเอ่ย " ช้าก่อน ให้ข้าได้มองโลงศพของเจ้าก่อน "
ภูติปีศาจนั้นพยักหน้าเอ่ย " ย่อยได้ ตราบใดที่เจ้าเดาถูก มันจะเป็นของเจ้า "
ภูติปีศาจนั้นอยากได้ขวดของหลี่ฉีเย่ แม้แต่ตัวขวดก็สามารถล่อตาล่อใจของผู้คนได้แล้ว
หลี่ฉีเย่ยืนอยู่หน้าโลงศพสีน้ำตาลเข้มและค่อยๆลูบมันราวกับลูบคนรัก จากนั้นเขาก็ปิดดวงตาของเขาและสัมผัสกับโลงศพ
ช่วงเวลาผ่านและหลี่ฉีเย่ยังคงหลับตาอยู่ ความคิดของเขามกหมุ่นอยู่กับโลงศพ
เจ้าชายตะโกนอย่างเย็นชา " เจ้ารู้จักของภายในโลงศพหรือไม่ ! หากไม่เช่นนั้นก็ยอมแพ้ซะ อย่าได้ทำให้ทุกคนเสียเวลา ! " ความอดทนของเจ้าชายนั้นกำลังจะหมดลง และเขาไม่ต้องการให้หลี่ฉีเย่คาดเดาของภายในได้
" เจ้าตัวบัดซบหุบปาก ! " ภูติปีศาจนั้นตะโกนโดยที่ไม่ไว้หน้าของเจ้าชายใดๆ
ถูกจะโกนใส่เช่นนี้การแสดงออกของเจ้าชายกลายเป็นน่าเกลียด แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะแสดงออกมา ก่อนหน้านี้ภูติปีศาจได้โยนหลายคนออกไปอย่างง่ายดาย ทุกคนรู้ว่าเขานั้นเป็นชายแก่ที่ทรงอำนาจ ดังนั้นไม่มีใครกล้าจะยั่วยุเขา
เจ้าชายนั้นไม่กล้ายั่วยุภูติปีศาจ แต่ไม่ใช่กับหลี่ฉีเย่ นี้ทำให้เขาโยนความโกรธของเขาทั้งหมดให้หลี่ฉีเย่ หากเขามีโอกาสเขาจะฆ่าเจ้ามนุษย์สารเลวนี้
หลังจากผ่านไปนาน หลี่ฉีเย่ก็เปิดดวงตาของเขาและเผยรอยยิ้ม ภูติปีศาจทันใดนั้นเอ่ย " บอกสิ่งที่เจ้าคาดเดามา หากเจ้ากล่าวถูกเช่นนั้นมันจะเป็นของเจ้า " เขานั้นกลัวว่าหลี่ฉีเย่จะเปลี่ยนใจ เพราะว่าเขาเองก็ต้องการน้ำทิพย์หมื่นดาราอย่างมาก
ฉิวหรงว่านเสวี่ยนั้นสูดลมหายใจลึกและกังวลเกี่ยวกับนายน้อยของนาง หากเขาทายผิดเขาจะสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่
หลี่ฉีเย่เคาะโลงศพสีน้ำตาลเบาๆและเอ่ยอย่างสบายๆ " หากการเดาของข้าถูกต้อง ของชิ้นนี้มีต้นกำเนิดที่โบราณและถูกผนึกอยู่ในเขตปราณพิสุทธิ์ " หลี่ฉีเย่หยุดชั่วคราวและเอ่ยต่อ " ชื่อของมันคือ...ผนึกสวรรค์ห้าประตู ! "
ภูติปีศาจนั้นผงะเล็กน้อยก่อนจะยิ้มขมขื่น " ข้าไม่คิดว่าในโลกนี้ยังมีคนที่รู้ตัวตนของมัน " เขาสูดลมหายใจลึกจากนั้นเอ่ย " เจ้าสามารถเดามันได้อย่างถูกต้อง โลงศพนี้เป็นของเจ้า " แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจแต่เขาก็ทำตามข้อตกลง
" ขอบคุณมาก " หลี่ฉีเย่อมยิ้มและเก็บโลงศพสีน้ำตาลเข้าไป เขาไม่คาดว่าจะเห็นมันที่นี่้ ผนึกสวรรค์ห้าประตู - สิ่งของในตำนาน !
ทุกคนนั้นอย่างจะเห็นของภายใน แต่หลี่ฉีเย่ไม่เหมือนว่าเขากำลังจะเปิดและเก็บมันเข้าไป หลายคนกัดฟันอย่างเกลีดชังและมองหลี่ฉีเย่
แม้ว่าพวกเขาจะไม่เคยได้ยินชื่อ ' ผนึกสวรรค์ห้าประตู' แต่เมื่อมันเคยถูกผนึกเช่นนั้นหมายความว่ามันต้องมีอำนาจอย่างมาก
ภูติปีศาจนั้นถอนหายใจ เขานั้นไม่มีความสุขอย่างมากที่ไม่สามารถเอาน้ำทิพย์หมื่นดารามาได้
" เอาละ นี้เป็นการประมูลของชิ้นสุดท้าย " ภูติปีศาจเอ่ยอย่างเคร่งขรึม " โลงศพสุดท้ายนี้มีคุณค่าต่อชีวิตของพวกเจ้าอย่างมาก นำสิ่งที่พวกเจ้าพบในสุสานใหญ่ออกมา "
ในเวลานี้ ภูติปีศาจนั้นบอกเองว่าเขาต้องการของจากสุสานใหญ่ นี้เป็นจุดประสงค์ของเขาตั้งแต่แรก
ทุกคนนำสิ่งของที่ได้มาจากสุสานใหญ่ออกมาอย่างไม่ลังเล ในเวลาเพียงเสี้ยววินาที สมบัติหลากสีสันก็ปรากฏอยู่เบื้องหน้าของพวกเขา
" นี้คือโลงศพสุดท้าย " ภูติปีศาจนั้นนำโลงศพสุดท้ายออกมา มันเป็นโลงศพไม้ขนาดเล็กและไม่สะดุดตา มันมีขนาดเท่ากับฝ่ามือและมีสีม่วง แม้ว่ามันจะมีขนาดเล็ก แต่มันก็ละเอียดอ่อนอย่างมาก มีตัวอักษรแกะสลักด้านบนของมัน แต่แทนที่จะบอกว่าแกะสลักมันราวกับเป็นธรรมชาติของมันเองมากกว่า
ทุกคนนั้นรู้สึกผิดหัวงเมื่อโลงศพไม้อันสุดท้าย พวกเขานั้นหวังไว้อย่างมากกับโลงศพสุดท้าย อย่างน้อยที่สุดมันก็ไม่น่าจะใช่โลงศพไม้ธรรมดา
" อย่าได้ตัดสินคุณค่าของมันจากรูปลักษณ์ภายนอก " ภูติปีศาจเอ่ย " แม้ว่าสมบัติจากสุสานใหญ่ของพวกเจ้าร่วมกันก็ยังไม่เทียบเท่ากับของภายในโลงศพนี้ของข้า "
ทั้งแปดโลงศพก่อนหน้าล้วนเต็มไปด้วยของที่น่าตกตะลึง ดังนั้นประโยคนี้ของภูติปีศาจจึงนำความตื่นเต้นมาให้ทุกคน
" ผู้อาวุโสได้โปรดดู นี้คือทุกอย่างที่พวกเราได้รับมาจากสุสานใหญ่ " เจ้าชายประกายศักดิ์สิทธิ์นั้นนำสิ่งของทั้งหมดของเขาออกมาวาง
" ไม่ มันมีมากกว่านี้ ! " เจ้าชายทันใดนั้นก็บอกให้ศิษย์ของเขานำสมบัติทุกอย่างออกมาวางต่อหน้าภูติปีศาจ
จากนั้นเขาก็เอ่ย " ผู้อาวุโส นี้เป็นทุกอย่างที่ข้ามี ตราบใดที่ท่านต้องการ ทั้งหมดนี้จะเป็นของท่าน "
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น