ตอนที่ 501 เซียนฟาน
ทุกคนรู้ว่าเจ้าหญิงฟินิกซ์นั้นเป็นคู่หมั้นของตี๋เชา นางนั้นพ่ายแพ้และหลบหนีไป มันสามารถเข้าใจได้ว่าตี๋เชาในฐานะคู่หมั้นย่อมต้องเข้าข้างนาง ทว่าไม่มีใครคาดว่าเขาจะต้องการต่อสู้เป็นตาย
แต่หลังจากคิดอีกครั้ง มันก็ไม่แปลกเกินไป หลี่ฉีเย่นั้นไม่เพียงแต่ทำให้เจ้าหญิงฟินิกซ์พ่ายแพ้แต่ยังฆ่าเจ้าชายประกายศักดิ์สิทธิ์ ทั้งสองเรื่องเป็นสิ่งที่ตี๋เชาไม่สามารถยอมได้และต้องการต่อสู้เป็นตายเพื่อแก้แค้น !
ฝูงชนใจเต้นรั่วอย่างกระหายและรอดูว่าหลี่ฉีเย่จะยอมรับการต่อสู้เป็นตายนี้หรือไม่ ! ความจริงก็คือทุกคนรอคอยการต่อสู้ครั้งนี้
" สหายเต๋าตี๋เชา ผู้พิทักษ์ของพวกเรากำลังเก็บตัวฝึกตนอย่างสันโดษ " เต๋าเบ่ากุ้ยส่ายหัวและเอ่ย " ข้าเกรงว่าพวกเราไม่สามารถทำตามความต้องการของเจ้าได้ในขณะนี้ หากเจ้าต้องการจะสู้ เช่นนั้นก็รอให้ผู้พิทักษ์ของพวกเราออกมาก่อน "
คำตอบนี้ทำให้เหล่าผู้ฝึกตนผีไม่มีมีความสุข หนึ่งในนั้นแค่นเสียง " ฮึ่ม ! เป็นเพราะเจ้าเด็กแซ่หลี่นี้หวาดกลัวเกินไปที่จะต่อสู้ "
คนอื่นหัวเราะเยาะ " นั้นคือสิ่งที่พวกสวะมนุษย์ชอบทำ - รังแกแต่คนอ่อนแอ เหอะ นายท่านตี๋เชานี้สามารถสังหารเจ้าสารเลวนี้เพียงหนึ่งฝ่ามือ ! เจ้าสารเลวนี้อาจจะหวาดกลัว และตอนนี้บางทีเขาอาจจะหนีไปแล้ว "
" เขาไม่มีทางเลือกให้ปฏิเสธ ! " เสียงของตี๋เชาดังออกมาอีกครั้ง " มันจะดีกว่าหากบอกให้เขาออกมา ไม่เช่นนั้นมันจะทำให้คนอื่นได้รับผลกระทบ ! "
" ผลกระทบอะไร ? " เสียงที่เกลียดคร้านปรากฏขึ้น " สุนัขป่าเช่นเจ้าจะมากัดข้ารึไง ? " หลี่ฉีเย่เดินออกมาอย่างสบายๆพร้อมกับหลานอวิ๋นจูที่เดินตามมาด้านหลัง เขาเลิกคิ้วมองตี๋เชาและเอ่ยถาม " เจ้าต้องการจะสู้ ? "
การมาถึงของหลี่ฉีเย่ทำให้ผู้ฝึกตนเผ่าพันธ์ผีก่อนหน้าหุบปากเงียบขณะที่ผู้ฝึกตนเผ่ามนุษย์เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ผู้ฝึกตนเผ่ามนุษย์มองไปยังเผ่าพันธ์ผีคนที่เอ่ยก่อนหน้าและตะโกนถาม " ตี๋เชามันเป็นใคร ? หลี่ฉีเย่คือจักรพรรดิน้อยแห่งเผ่ามนุษย์ของพวกเรา ! เจ้าคิดว่าคนอย่างตี๋เชาจะหยุดเส้นทางสู่การเปํนจักรพรรดิของเขาได้ ? "
ในโลกใต้พิภพศักดิ์สิทธิ์ ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์และผีนั้นค่อนข้างไม่ดี มันเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเผ่าพันธ์ผีก่อนหน้าได้อาศัยจำนวนและกำลังของพวกเขาข่มขู่มนุษย์ นี้ทำให้เกิดความไม่พอใจในหัวใจของเผ่ามนุษย์ทุกคน
ชื่อเสียงของหลี่ฉีเย่ที่เพิ่มขึ้นอย่าางฉับพลันและฆ่าผู้เชียวชาญผีนับหมื่นทำให้เผ่ามนุษย์ล้วนภาคภูมิใจ
ผู้ฝึกตนผีกลายเป็นรำคาญและเอ่ยตอบโต้ " เจ้าเด็กน้อยหลี่ล้วนไม่มีอะไร ! รอดูเถอะ ท่านตี๋เชาของพวกเราจะฆ่าเจ้าสารเลวนี้ในสามกระบวนท่า ! "
คำกล่าวนี้ถูกตอบโต้โดยเผ่ามนุษย์ทันทั " ตี๋เชามันมีดีอะไร ? เขาไม่ใช่คู่มือกับจักรพรรดิอมตะน้อยของพวกเรา จักรพรรดิน้อยของพวกเราสามารถเขาเจ้าสารเลวนี้เพียงสามกระบวนท่า ! "
ทันใดนั้นเหล่าฝูงชนก็เริ่มโต้เถียงกันและมีหลายคนเข้าร่วมกับทั้งสองฝ่าย เผ่าผีนั้นเกลียดมนุษย์ ขณะที่เผ่ามนุษย์ก็ชิงชังเผ่าผี
ตี๋เชานั่งอยู่บนชั้นฟ้าเหนือค่ายของนิกายพันแม่น้ำหวนและมองลงมายังหลี่ฉีเย่และเอ่ย " ข้ากลัวว่าเจ้าจะไม่สู้มากกว่า "
หลี่ฉีเย่หักนิ้วของเขา เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการจะสู้และเอ่ย " พวกเราสามารถสู้กันได้ตลอดเวลา ! " ก่อนหน้านี้เขาได้สร้างคัมภีร์ใหม่ขึ้นมาและเขาต้องการทดสอบความแข็งแกร่ง ตี๋เชาเป็นหินลองเท้าที่เหมาะสมมาก !
" ดี ! เช่นนั้นเจ้าก็เลือกเวลามา ! " ตี๋เชานั้นกล่าวอย่างไม่แยแส " ข้าจะเอาชีวิตสุนัขของเจ้าไปอย่างแน่นอน ! จากนี้เป็นข้าเพียงคนเดียวที่สามารถฆ่าเจ้าได้ และข้าจะใช้หัวของเจ้าประกาศต่อหน้าพวกเผ่ามนุษย์มดว่าคนที่กล้าต่อต้านข้า ผลลัพธ์ของมันจะเป็นเช่นไร ! " จากนั้นเขาก็ยกธงของเขาและปามันไปยังค่ายของนิกายแม่น้ำ ธงของเขานั้นทรงพลังมาก เมื่อมันเจาะพื้นดินนั้นหมายความว่าบุคคลในบริเวณนั้นเป็นศัตรูของเขาและห้ามไม่ให้คนอื่นแทรกแซง
" แกร๊ก ! " ทว่าธงของตี๋เชาที่ปาออกไปนั้นไม่ถึงพื้นดินของค่ายนิกายพันแม่น้ำกลับกันมันถูกโจมตีด้วยแสงสีทอง แสงสีทองนี้ระเบิดธงออกเป็นชิ้นๆ
ทุกคนกลายเป็นตกตะลึง มีคนกล้าจะทำลายธงของตี๋เชาจริงๆ นี้เป็นการประกาศตัวเป็นศัตรูกับตี๋เชาและน้อยคนในโลกใต้พิภพศักดิ์สิทธิ์ที่กล้าจะทำเช่นนี้
มาถึงตอนนี้ทุกคนมองเห็นคนคนหนึ่งยืนอยู่บนอากาศ คนคนนี้ถูกประดับไปด้วยชุดเกราะศักดิ์สิทธิ์ นกสีทองก่อนหน้าบินกลับเขาไปในมือและกลายเป็นชิ้นส่วนของชุดเกราะ
ไม่มีใครเห็นคนคนนี้อยู่ที่นี่มาก่อน คนคนนี้ถูกชุดเกราะศักดิ์สิทธิ์ปกคลุมไปตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าและไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของเขาได้ ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นชายหรือหญิง
ชุดเกราะศักดิ์สิทธิ์นี้มีขนาดใหญ่มาก มันมีควาสูงเกินครึ่งหนึ่งของความสูงบุรุษธรรมดาและเปล่งประกายสีสันสดใส ด้วยแสงสีสันสดใสเหล่านี้มีห้าภาพที่แปลกประหลาด มันมีต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ที่สูงตระหง่าเหนือชั้นฟ้า เปลวไฟเผาไหม้ในอากาศ มันแตกกระจายไปทั่วโลกและแผ่นดิน มหาสมุทรกว้างใหญ่สุดขอบทองฟ้า และมันมีสมบัติที่เปล่งประกายความมั่นคั่ง ภาพห้าภาพเหล่านี้ปรากฏขึ้นราวกับว่ามันกำลังฉายจุดเริ่มต้นของโลก หากนี้เป็นโลกอมตะชุดเกราะนี้ก็มาจากโลกอมตะ หรือบางทีอาจจะเป็นเครื่องมือในการเข้าถึงโลกอมตะ
การปรากฏตัวอย่างกระทันหันของคนหุ้มเกราะนี้ทำให้ทุกคนมองหน้ากันและพึมพำ " ใคร..คนคนนี้คือใครกัน ? "
มันไม่สำคัญว่าคนคนนี้คือใคร แต่การที่เขากล้าทำลายธงของตี๋เชานั้น เขาแสดงความหยิ่งยโสมากเกินไป
ดวงตาของตี๋เชานั้นสว่างสดใสราวกับเปลวไฟเมื่อคนคนนี้ จากนั้นเขาก็เอ่ย " เซียนฟาน ! " ไฟจากดวงตาศักดิ์สิทธิ์ของเขามองไปยังคนในชุดเกราะราวกับจะกวาดชุดเกราะเข้าไป
" เผ่าพันธ์ผีนี้มันมีดีอะไร ? " เสียงที่ใสกระจ่างดังออกมาจากภายในชุดเกราะ " กล้าที่จะเรียกเผ่ามนุษย์ของข้าว่ามด !? " มันไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นเสียงของบุรุษเหลือสตรี เพราะมันเป็นเสียงของโลหะมากกว่า
" เช่นนั้นแสดงให้ข้าเห็นหน่อยว่าอัจฉริยะจากเผ่าพันธ์ผีนี้มันมีดีแค่ไหนกัน ! " เสียงประกาศออกมาจากชุดเกราะ
" เซียนฟานเจ้าต้องการจะต่อต้านข้าจริงๆ ? " ตี๋เชานั้นมองผ่านชุดเกราะและตอบอย่างไม่หวาดกลัว
" ตี๋เชา รอจนกระทั้งเจ้าได้เป็นจักรพรรดิอมตะเสียก่อน เช่นนั้นคอยมาพูดกับข้าด้วยเสียงยโสแบบนั้น ในตอนนี้ เจ้ายังอยู่ห่างไกลจากมัน แต่ยังกล้าที่จะมาข่มขู่ข้า ? " เสียงตอบออกมาจากเกราะศักดิ์สิทธิ์
" เซียนฟานเจ้าต้องการจะสู้ ? ดี รอจนข้าเสร็จธุระที่นี่ก่อน เช่นนั้นข้าพร้อมจะสุ้กับเจ้าทุกเวลา ! " ตี๋เชาเอ่ยอย่างจริงจัง กลิ่นอายของเขาเต็มไปด้วยความน่าเกรงขาม
" ไม่จำเป็นต้องรอ พวกเราสามารถเริ่มมันได้ตอนนี้เลย ! " เซียนฟานที่สวมเกราะอยู่เอ่ยตอบ
คนที่ชื่อว่าเซียนฟาน บุคคลที่สวมเกราะศักดิ์สิทธิ์จู่ๆก็ปรากฏตัวและท้าทายตี๋เชา ! แม้ว่าเขาจะแสดงออกอย่างจองหอง แต่ไม่มีใครเคยได้ยินชื่อของเขามาก่อน
" เซียนฟาน ! " หลานอวิ๋นจูที่ยืนด้านข้างหลี่ฉีเย่อุทาน " เขาในที่สุดก็ออกมา ชายคนนี้เป็นคนที่ท้าทายสวรรค์อย่างแท้จริง "
" ใครคือเซียนฟาน ? เขามีพื้นหลังยังไง ? ทำไมคนไร้ชื่อเสียงนั้นกล้าจะท้าทายตี๋เชา ? " ผู้ฝึกตนผีหลายคนมองหน้ากันด้วยความสับสน
ไม่มีใครรู้จักเซียนฟานเพราะพวกเขาไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน
" หรือเขาคือผู้เชียวชาญเผ่ามนุษย์ ? " กระทั้งผู้ฝึกตนเผ่ามนุษย์ก็ยังงุนงง ชายคนนี้นามว่าเซียนฟานเห็นได้ชัดว่าเขาสนับสนุนเผ่ามนุษย์ แต่พวกเขาก็ยังไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน
" เซียนฟาน ! " ตัวตนที่ยิ่งใหญ่จากดินแดนเมฆเหินตบมือของเขาและเอ่ย " ตอนนี้ข้าจำได้แล้ว เมื่อสิบปีก่อนอาณาจักรภูเขาอมตะมีลูกหลานนามเซียนฟาน แต่ชายคนนี้นั้นหายตัวไปและไม่มีใครเคยพบเขาอีก "
" ลูกหลานของอาณาจักรภูเขาอมตะ ? " ฝูงชนตกตะลึงและผู้เชียวชาญผีไม่กล้าที่จะดูถูกผู้มาใหม่นี้
อาณาจักรภูเขาอมตะนั้นเป็นเชื้อสายที่มีสองจักรพรรดิอมตะ แม้ว่าจะมีจักรพรรดิอมตะน้อยกว่าบัลลังก์หมื่นกระดูก แต่มันไม่ได้อ่อนแอกว่าบัลลังก์
ควรจะรู้ว่าตำนานได้กล่าวว่าจักรพรรดิอมตะตี๋หยู่ในวัยเยาว์ได้รับการสร้างใหม่จากหลุมฝังศพแห่งลางร้าย บางคนคาดการณ์ว่าเขาได้เปิดขุมทรัพย์ภายใน ด้วยเรื่องนี้หลายคนจึงเชื่อว่าอาณาจักรภูเขาอมตะมีความลึกลับที่ยิ่งใหญ่ซ่อนอยู่ !
" ลูกหลานของอาณาจักรภูเขาอมตะ ? " หลายคนพึมพำ ไม่ใช่ทุกคนที่เคยได้ยินเกี่ยวกับคนคนนี้
ตั้งแต่อดีตจนถึงตอนนี้ อาณาจักรภูเขาอมตะนั้นยืนอยู่บนโลกมาเป็นเวลานาน แต่พวกเขานั้นไม่ค่อยทำตัวโดดเด่นและไม่ค่อยแสดงตัวออกมาโลกภายนอก
หลายคนไม่รู้ว่าใครคือผู้นำของอาณาจักรภูเขาอมตะหรือลูกหลานของพวกเขาตั้งแต่อาณาจักรภูเขาอมตะซ่อนตัว จากนั้นเป็นต้นมาพวกเขาก็ค่อยๆหายไปจากสายตาของทุกคน
" คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ อาณาจักรภูเขาอมตะก็มีลูกหลานอยู่จริงๆ ข้าได้ยินว่าในเวลานั้น มีบางเชื้อสายได้เข้าไปแสดงความยินดี มีเพียงเชื้อสายในดินแดนเมฆเหินที่ถูกเชิญรวมถึงนิกายพันแม่น้ำหวน " ผู้นำนิกายหนึ่งในดินแดนเมฆเหินเอ่ย
เซียนฟาน - ลูกหลานของอาณาจักรภูเขาอมตะ แต่เขาเป็นตัวตนที่ลึกลับและไม่ได้มีชื่อเสียงในโลกใต้พิภพศักดิ์สิทธิ์ ไม่แปลกจะไม่มีใครรู้พื้นหลังและเพศของเซียนฟาน
ในอดีต เมื่อมีการฉลองแต่งตั้งลูกหลาน อาณาจักรภูเขาอมตะนั้นไม่ได้ประกาศต่อโลกและเชิญคนเพียงน้อยนิด มีเพียงเชื้อสายจักรพรรดิอมตะอย่างนิกายพันแม่น้ำหวนที่ถูกเชิญ และเผ่าพันธ์ผีไม่มีใครรู้ !
ในตอนนี้ ตี๋เชาและเซียนฟานเผชิญหน้ากันบนชั้นฟ้า ตี๋เชานั้นจ้องไปยังชุดเกราะศักดิ์สิทธิ์ เซียนฟานคนที่อยู่ในชุดเกราะปลดปล่อยกลิ่นอายที่น่าเกรงขาม
ในฐานะตัวละครหลักของความวุ่นวายนี้ หลี่ฉีเย่ถูกลืมจากทุกคนในทันที เขาประหลาดใจมากที่เห็นภาพทั้งห้าปรากฏอยู่บนชุดเกราะ
" คนคนนี้ยอดเยี่ยม เขามีพื้นหลังอย่างไรในอาณาจักรภูเขอมตะ ? " หลี่ฉีเย่หันไปถามหลานอวิ๋นจูที่ยืนอยู่ด้านข้าง
หลานอวิ๋นจูเหลือบมองไปยังอาจารย์ของนาง เต๋าเบ่ากุ้ยเป็นคนที่ไปร่วมงานฉลองในครั้งนั้นและเขารู้ความลับบางอย่าง เขาทันใดนั้นก็เอ่ยตอบ " ข้าไม่รู้รายละเอียดที่แน่นอน แต่เขานั้นเป็นมนุษย์ อาณาจักรภูเขาอมตะเก็บพื้นหลังของเซียนฟานเป็นความลับ และเซียนฟานยังไม่ค่อยปรากฏตัว ทว่าสิ่งหนึ่งที่แน่นอนคือ หลังจากจบการฉลองครั้งนั้น เซียนฟานได้ทำสิ่งที่น่าอัศจรรย์..."
ทุกคนรู้ว่าเจ้าหญิงฟินิกซ์นั้นเป็นคู่หมั้นของตี๋เชา นางนั้นพ่ายแพ้และหลบหนีไป มันสามารถเข้าใจได้ว่าตี๋เชาในฐานะคู่หมั้นย่อมต้องเข้าข้างนาง ทว่าไม่มีใครคาดว่าเขาจะต้องการต่อสู้เป็นตาย
แต่หลังจากคิดอีกครั้ง มันก็ไม่แปลกเกินไป หลี่ฉีเย่นั้นไม่เพียงแต่ทำให้เจ้าหญิงฟินิกซ์พ่ายแพ้แต่ยังฆ่าเจ้าชายประกายศักดิ์สิทธิ์ ทั้งสองเรื่องเป็นสิ่งที่ตี๋เชาไม่สามารถยอมได้และต้องการต่อสู้เป็นตายเพื่อแก้แค้น !
ฝูงชนใจเต้นรั่วอย่างกระหายและรอดูว่าหลี่ฉีเย่จะยอมรับการต่อสู้เป็นตายนี้หรือไม่ ! ความจริงก็คือทุกคนรอคอยการต่อสู้ครั้งนี้
" สหายเต๋าตี๋เชา ผู้พิทักษ์ของพวกเรากำลังเก็บตัวฝึกตนอย่างสันโดษ " เต๋าเบ่ากุ้ยส่ายหัวและเอ่ย " ข้าเกรงว่าพวกเราไม่สามารถทำตามความต้องการของเจ้าได้ในขณะนี้ หากเจ้าต้องการจะสู้ เช่นนั้นก็รอให้ผู้พิทักษ์ของพวกเราออกมาก่อน "
คำตอบนี้ทำให้เหล่าผู้ฝึกตนผีไม่มีมีความสุข หนึ่งในนั้นแค่นเสียง " ฮึ่ม ! เป็นเพราะเจ้าเด็กแซ่หลี่นี้หวาดกลัวเกินไปที่จะต่อสู้ "
คนอื่นหัวเราะเยาะ " นั้นคือสิ่งที่พวกสวะมนุษย์ชอบทำ - รังแกแต่คนอ่อนแอ เหอะ นายท่านตี๋เชานี้สามารถสังหารเจ้าสารเลวนี้เพียงหนึ่งฝ่ามือ ! เจ้าสารเลวนี้อาจจะหวาดกลัว และตอนนี้บางทีเขาอาจจะหนีไปแล้ว "
" เขาไม่มีทางเลือกให้ปฏิเสธ ! " เสียงของตี๋เชาดังออกมาอีกครั้ง " มันจะดีกว่าหากบอกให้เขาออกมา ไม่เช่นนั้นมันจะทำให้คนอื่นได้รับผลกระทบ ! "
" ผลกระทบอะไร ? " เสียงที่เกลียดคร้านปรากฏขึ้น " สุนัขป่าเช่นเจ้าจะมากัดข้ารึไง ? " หลี่ฉีเย่เดินออกมาอย่างสบายๆพร้อมกับหลานอวิ๋นจูที่เดินตามมาด้านหลัง เขาเลิกคิ้วมองตี๋เชาและเอ่ยถาม " เจ้าต้องการจะสู้ ? "
การมาถึงของหลี่ฉีเย่ทำให้ผู้ฝึกตนเผ่าพันธ์ผีก่อนหน้าหุบปากเงียบขณะที่ผู้ฝึกตนเผ่ามนุษย์เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ผู้ฝึกตนเผ่ามนุษย์มองไปยังเผ่าพันธ์ผีคนที่เอ่ยก่อนหน้าและตะโกนถาม " ตี๋เชามันเป็นใคร ? หลี่ฉีเย่คือจักรพรรดิน้อยแห่งเผ่ามนุษย์ของพวกเรา ! เจ้าคิดว่าคนอย่างตี๋เชาจะหยุดเส้นทางสู่การเปํนจักรพรรดิของเขาได้ ? "
ในโลกใต้พิภพศักดิ์สิทธิ์ ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์และผีนั้นค่อนข้างไม่ดี มันเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเผ่าพันธ์ผีก่อนหน้าได้อาศัยจำนวนและกำลังของพวกเขาข่มขู่มนุษย์ นี้ทำให้เกิดความไม่พอใจในหัวใจของเผ่ามนุษย์ทุกคน
ชื่อเสียงของหลี่ฉีเย่ที่เพิ่มขึ้นอย่าางฉับพลันและฆ่าผู้เชียวชาญผีนับหมื่นทำให้เผ่ามนุษย์ล้วนภาคภูมิใจ
ผู้ฝึกตนผีกลายเป็นรำคาญและเอ่ยตอบโต้ " เจ้าเด็กน้อยหลี่ล้วนไม่มีอะไร ! รอดูเถอะ ท่านตี๋เชาของพวกเราจะฆ่าเจ้าสารเลวนี้ในสามกระบวนท่า ! "
คำกล่าวนี้ถูกตอบโต้โดยเผ่ามนุษย์ทันทั " ตี๋เชามันมีดีอะไร ? เขาไม่ใช่คู่มือกับจักรพรรดิอมตะน้อยของพวกเรา จักรพรรดิน้อยของพวกเราสามารถเขาเจ้าสารเลวนี้เพียงสามกระบวนท่า ! "
ทันใดนั้นเหล่าฝูงชนก็เริ่มโต้เถียงกันและมีหลายคนเข้าร่วมกับทั้งสองฝ่าย เผ่าผีนั้นเกลียดมนุษย์ ขณะที่เผ่ามนุษย์ก็ชิงชังเผ่าผี
ตี๋เชานั่งอยู่บนชั้นฟ้าเหนือค่ายของนิกายพันแม่น้ำหวนและมองลงมายังหลี่ฉีเย่และเอ่ย " ข้ากลัวว่าเจ้าจะไม่สู้มากกว่า "
หลี่ฉีเย่หักนิ้วของเขา เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการจะสู้และเอ่ย " พวกเราสามารถสู้กันได้ตลอดเวลา ! " ก่อนหน้านี้เขาได้สร้างคัมภีร์ใหม่ขึ้นมาและเขาต้องการทดสอบความแข็งแกร่ง ตี๋เชาเป็นหินลองเท้าที่เหมาะสมมาก !
" ดี ! เช่นนั้นเจ้าก็เลือกเวลามา ! " ตี๋เชานั้นกล่าวอย่างไม่แยแส " ข้าจะเอาชีวิตสุนัขของเจ้าไปอย่างแน่นอน ! จากนี้เป็นข้าเพียงคนเดียวที่สามารถฆ่าเจ้าได้ และข้าจะใช้หัวของเจ้าประกาศต่อหน้าพวกเผ่ามนุษย์มดว่าคนที่กล้าต่อต้านข้า ผลลัพธ์ของมันจะเป็นเช่นไร ! " จากนั้นเขาก็ยกธงของเขาและปามันไปยังค่ายของนิกายแม่น้ำ ธงของเขานั้นทรงพลังมาก เมื่อมันเจาะพื้นดินนั้นหมายความว่าบุคคลในบริเวณนั้นเป็นศัตรูของเขาและห้ามไม่ให้คนอื่นแทรกแซง
" แกร๊ก ! " ทว่าธงของตี๋เชาที่ปาออกไปนั้นไม่ถึงพื้นดินของค่ายนิกายพันแม่น้ำกลับกันมันถูกโจมตีด้วยแสงสีทอง แสงสีทองนี้ระเบิดธงออกเป็นชิ้นๆ
ทุกคนกลายเป็นตกตะลึง มีคนกล้าจะทำลายธงของตี๋เชาจริงๆ นี้เป็นการประกาศตัวเป็นศัตรูกับตี๋เชาและน้อยคนในโลกใต้พิภพศักดิ์สิทธิ์ที่กล้าจะทำเช่นนี้
มาถึงตอนนี้ทุกคนมองเห็นคนคนหนึ่งยืนอยู่บนอากาศ คนคนนี้ถูกประดับไปด้วยชุดเกราะศักดิ์สิทธิ์ นกสีทองก่อนหน้าบินกลับเขาไปในมือและกลายเป็นชิ้นส่วนของชุดเกราะ
ไม่มีใครเห็นคนคนนี้อยู่ที่นี่มาก่อน คนคนนี้ถูกชุดเกราะศักดิ์สิทธิ์ปกคลุมไปตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าและไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของเขาได้ ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นชายหรือหญิง
ชุดเกราะศักดิ์สิทธิ์นี้มีขนาดใหญ่มาก มันมีควาสูงเกินครึ่งหนึ่งของความสูงบุรุษธรรมดาและเปล่งประกายสีสันสดใส ด้วยแสงสีสันสดใสเหล่านี้มีห้าภาพที่แปลกประหลาด มันมีต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ที่สูงตระหง่าเหนือชั้นฟ้า เปลวไฟเผาไหม้ในอากาศ มันแตกกระจายไปทั่วโลกและแผ่นดิน มหาสมุทรกว้างใหญ่สุดขอบทองฟ้า และมันมีสมบัติที่เปล่งประกายความมั่นคั่ง ภาพห้าภาพเหล่านี้ปรากฏขึ้นราวกับว่ามันกำลังฉายจุดเริ่มต้นของโลก หากนี้เป็นโลกอมตะชุดเกราะนี้ก็มาจากโลกอมตะ หรือบางทีอาจจะเป็นเครื่องมือในการเข้าถึงโลกอมตะ
การปรากฏตัวอย่างกระทันหันของคนหุ้มเกราะนี้ทำให้ทุกคนมองหน้ากันและพึมพำ " ใคร..คนคนนี้คือใครกัน ? "
มันไม่สำคัญว่าคนคนนี้คือใคร แต่การที่เขากล้าทำลายธงของตี๋เชานั้น เขาแสดงความหยิ่งยโสมากเกินไป
ดวงตาของตี๋เชานั้นสว่างสดใสราวกับเปลวไฟเมื่อคนคนนี้ จากนั้นเขาก็เอ่ย " เซียนฟาน ! " ไฟจากดวงตาศักดิ์สิทธิ์ของเขามองไปยังคนในชุดเกราะราวกับจะกวาดชุดเกราะเข้าไป
" เผ่าพันธ์ผีนี้มันมีดีอะไร ? " เสียงที่ใสกระจ่างดังออกมาจากภายในชุดเกราะ " กล้าที่จะเรียกเผ่ามนุษย์ของข้าว่ามด !? " มันไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นเสียงของบุรุษเหลือสตรี เพราะมันเป็นเสียงของโลหะมากกว่า
" เช่นนั้นแสดงให้ข้าเห็นหน่อยว่าอัจฉริยะจากเผ่าพันธ์ผีนี้มันมีดีแค่ไหนกัน ! " เสียงประกาศออกมาจากชุดเกราะ
" เซียนฟานเจ้าต้องการจะต่อต้านข้าจริงๆ ? " ตี๋เชานั้นมองผ่านชุดเกราะและตอบอย่างไม่หวาดกลัว
" ตี๋เชา รอจนกระทั้งเจ้าได้เป็นจักรพรรดิอมตะเสียก่อน เช่นนั้นคอยมาพูดกับข้าด้วยเสียงยโสแบบนั้น ในตอนนี้ เจ้ายังอยู่ห่างไกลจากมัน แต่ยังกล้าที่จะมาข่มขู่ข้า ? " เสียงตอบออกมาจากเกราะศักดิ์สิทธิ์
" เซียนฟานเจ้าต้องการจะสู้ ? ดี รอจนข้าเสร็จธุระที่นี่ก่อน เช่นนั้นข้าพร้อมจะสุ้กับเจ้าทุกเวลา ! " ตี๋เชาเอ่ยอย่างจริงจัง กลิ่นอายของเขาเต็มไปด้วยความน่าเกรงขาม
" ไม่จำเป็นต้องรอ พวกเราสามารถเริ่มมันได้ตอนนี้เลย ! " เซียนฟานที่สวมเกราะอยู่เอ่ยตอบ
คนที่ชื่อว่าเซียนฟาน บุคคลที่สวมเกราะศักดิ์สิทธิ์จู่ๆก็ปรากฏตัวและท้าทายตี๋เชา ! แม้ว่าเขาจะแสดงออกอย่างจองหอง แต่ไม่มีใครเคยได้ยินชื่อของเขามาก่อน
" เซียนฟาน ! " หลานอวิ๋นจูที่ยืนด้านข้างหลี่ฉีเย่อุทาน " เขาในที่สุดก็ออกมา ชายคนนี้เป็นคนที่ท้าทายสวรรค์อย่างแท้จริง "
" ใครคือเซียนฟาน ? เขามีพื้นหลังยังไง ? ทำไมคนไร้ชื่อเสียงนั้นกล้าจะท้าทายตี๋เชา ? " ผู้ฝึกตนผีหลายคนมองหน้ากันด้วยความสับสน
ไม่มีใครรู้จักเซียนฟานเพราะพวกเขาไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน
" หรือเขาคือผู้เชียวชาญเผ่ามนุษย์ ? " กระทั้งผู้ฝึกตนเผ่ามนุษย์ก็ยังงุนงง ชายคนนี้นามว่าเซียนฟานเห็นได้ชัดว่าเขาสนับสนุนเผ่ามนุษย์ แต่พวกเขาก็ยังไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน
" เซียนฟาน ! " ตัวตนที่ยิ่งใหญ่จากดินแดนเมฆเหินตบมือของเขาและเอ่ย " ตอนนี้ข้าจำได้แล้ว เมื่อสิบปีก่อนอาณาจักรภูเขาอมตะมีลูกหลานนามเซียนฟาน แต่ชายคนนี้นั้นหายตัวไปและไม่มีใครเคยพบเขาอีก "
" ลูกหลานของอาณาจักรภูเขาอมตะ ? " ฝูงชนตกตะลึงและผู้เชียวชาญผีไม่กล้าที่จะดูถูกผู้มาใหม่นี้
อาณาจักรภูเขาอมตะนั้นเป็นเชื้อสายที่มีสองจักรพรรดิอมตะ แม้ว่าจะมีจักรพรรดิอมตะน้อยกว่าบัลลังก์หมื่นกระดูก แต่มันไม่ได้อ่อนแอกว่าบัลลังก์
ควรจะรู้ว่าตำนานได้กล่าวว่าจักรพรรดิอมตะตี๋หยู่ในวัยเยาว์ได้รับการสร้างใหม่จากหลุมฝังศพแห่งลางร้าย บางคนคาดการณ์ว่าเขาได้เปิดขุมทรัพย์ภายใน ด้วยเรื่องนี้หลายคนจึงเชื่อว่าอาณาจักรภูเขาอมตะมีความลึกลับที่ยิ่งใหญ่ซ่อนอยู่ !
" ลูกหลานของอาณาจักรภูเขาอมตะ ? " หลายคนพึมพำ ไม่ใช่ทุกคนที่เคยได้ยินเกี่ยวกับคนคนนี้
ตั้งแต่อดีตจนถึงตอนนี้ อาณาจักรภูเขาอมตะนั้นยืนอยู่บนโลกมาเป็นเวลานาน แต่พวกเขานั้นไม่ค่อยทำตัวโดดเด่นและไม่ค่อยแสดงตัวออกมาโลกภายนอก
หลายคนไม่รู้ว่าใครคือผู้นำของอาณาจักรภูเขาอมตะหรือลูกหลานของพวกเขาตั้งแต่อาณาจักรภูเขาอมตะซ่อนตัว จากนั้นเป็นต้นมาพวกเขาก็ค่อยๆหายไปจากสายตาของทุกคน
" คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ อาณาจักรภูเขาอมตะก็มีลูกหลานอยู่จริงๆ ข้าได้ยินว่าในเวลานั้น มีบางเชื้อสายได้เข้าไปแสดงความยินดี มีเพียงเชื้อสายในดินแดนเมฆเหินที่ถูกเชิญรวมถึงนิกายพันแม่น้ำหวน " ผู้นำนิกายหนึ่งในดินแดนเมฆเหินเอ่ย
เซียนฟาน - ลูกหลานของอาณาจักรภูเขาอมตะ แต่เขาเป็นตัวตนที่ลึกลับและไม่ได้มีชื่อเสียงในโลกใต้พิภพศักดิ์สิทธิ์ ไม่แปลกจะไม่มีใครรู้พื้นหลังและเพศของเซียนฟาน
ในอดีต เมื่อมีการฉลองแต่งตั้งลูกหลาน อาณาจักรภูเขาอมตะนั้นไม่ได้ประกาศต่อโลกและเชิญคนเพียงน้อยนิด มีเพียงเชื้อสายจักรพรรดิอมตะอย่างนิกายพันแม่น้ำหวนที่ถูกเชิญ และเผ่าพันธ์ผีไม่มีใครรู้ !
ในตอนนี้ ตี๋เชาและเซียนฟานเผชิญหน้ากันบนชั้นฟ้า ตี๋เชานั้นจ้องไปยังชุดเกราะศักดิ์สิทธิ์ เซียนฟานคนที่อยู่ในชุดเกราะปลดปล่อยกลิ่นอายที่น่าเกรงขาม
ในฐานะตัวละครหลักของความวุ่นวายนี้ หลี่ฉีเย่ถูกลืมจากทุกคนในทันที เขาประหลาดใจมากที่เห็นภาพทั้งห้าปรากฏอยู่บนชุดเกราะ
" คนคนนี้ยอดเยี่ยม เขามีพื้นหลังอย่างไรในอาณาจักรภูเขอมตะ ? " หลี่ฉีเย่หันไปถามหลานอวิ๋นจูที่ยืนอยู่ด้านข้าง
หลานอวิ๋นจูเหลือบมองไปยังอาจารย์ของนาง เต๋าเบ่ากุ้ยเป็นคนที่ไปร่วมงานฉลองในครั้งนั้นและเขารู้ความลับบางอย่าง เขาทันใดนั้นก็เอ่ยตอบ " ข้าไม่รู้รายละเอียดที่แน่นอน แต่เขานั้นเป็นมนุษย์ อาณาจักรภูเขาอมตะเก็บพื้นหลังของเซียนฟานเป็นความลับ และเซียนฟานยังไม่ค่อยปรากฏตัว ทว่าสิ่งหนึ่งที่แน่นอนคือ หลังจากจบการฉลองครั้งนั้น เซียนฟานได้ทำสิ่งที่น่าอัศจรรย์..."
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น