ตอนที่ 503 เปิดหลุมฝังศพแห่งลางร้าย
ผู้ฝึกตนบางคนสั่นสะท้านเมื่อเห็นหลี่ฉีเย่เดินเข้าไปยังเสาหินขนาดยักษ์ พวกเขารีบหันไปบอกผู้อาวุโสของนิกาย " เขากำลังจะเปิดหลุมฝังศพแห่งลางร้ายแล้ว ! "

ทุกคนรู้ดีว่ากุญแจนั้นอยู่ในมือของเขา ดังนั้นเมื่อเห็นเขาเข้าใกล้หลุมฝังศพทุกคนอดไม่ได้ที่จะตื่นเต้น หรือนี่คือเวลาที่เขาจะเปิดหลุมฝังศพแล้ว ?

" เร็วเข้าเตรียมตัวให้พร้อมอเพื่อที่จะเข้าไปยังหลุมฝังศพ ! " ทันใดนั้นความวุ่นวายก็กระจายไปทั่ว ภายในรัศมีหนึ่งหมื่นไมล์ด้านนอกหลุมฝังศพ บรรยายเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย กองทัพทั้งหมดเริ่มจัดทัพกัน

ขุนอำนาจจำนวนนับไม่ถ้วนติดตามหลี่ฉีเย่ไปยังหลุมฝังศพแห่งล้างร้าย นี้ทำให้เกิดฉากที่งดงาม ด้านหลังของเขาเป็นคลื่นมนุษย์ หลายคนเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น พวกเขาหวังจะทะยานเข้าสู่หลุมฝังศพในทันที

" ใกล้จะได้เวลาแล้สว สุดท้ายหลุมฝังศพแห่งลางร้ายก็จะถูกเปิด ! โอ้ว นานเท่าไหร่กันนับตั้งแต่มันถูกเปิดครั้งสุดท้าย " ตัวตนอย่างบัลลังก์หมื่นกระดูกและยอดยุคอาณาจักรโบรารก็ตามมาด้วยเช่นกัน ทุกคนนั้นมายังหลุมฝังศพเพราะเหตุผล แต่นี้เมื่อหลุมฝังศพใกล้จะเปิดไม่มีใครอยากจะพลาดโอกาสนี้

" อามิตตาพุทธ " เสียงสวดมนต์ดังออกมา หลวงจีนต้าชิทันใดนั้นก็ปราฏตัวขึ้นและไล่ตามหลี่ฉีเย่มา จากนั้นเขาก็ยิ้มและเอ่ยอย่างร่าเริง " ประสกหลี่ อ่า ประสกหลี่รอก่อน เจ้ากำลังจะเปิดหลุมฝังศพเจ้ามีอะไรจะมอบให้ข้าหรือไม่ ? บางทีเจ้าอาจจะมีการสร้างใหม่ที่ยิ่งใหญ่มอบให้กับข้าบ้าง ? "

" บางสิ่งมอบให้เจ้า ? " ทว่าก่อนที่หลี่ฉีเย่จะเอ่ยตอบ คนที่อยู่ด้านข้างเขาหลานอวิ๋นจูจ้องหลวงจีนต้าชิอย่างดุร้ายและเอ่ย " เจียนฉวน ข้าได้ยินว่าเจ้าวิ่งไปทั่วหมู่บ้านแห่งความทรงจำและหลอกผู้คนเพื่อกินอาหารฟรี ! หลังจากกลั่นแกล้งนิกายพันแม่น้ำหวนของพวกเราเช่นนี้ เจ้าอยากให้พวกเราทำอย่างไรดี ? "

" ไม่...ไม่..ไม่..เทพธิดาหลานเข้าใจผิดแล้ว " หลวงจีนต้าชิรีบอธิบายอย่างตื่นตระหนก " เทพธิดาหลาน ข้านั้นเป็นหลวงจีนผู้ที่มุ่งหวังจะกำจัดปีศาจและเรียกความเมตตาให้กับผู้คน แน่นอนว่าข้าไม่ได้รับค่าตอบแทนแม้แต่เหรียญเดียวกับการทำดีในหมู่บ้าน ข้าเพียงแค่หวังจะช่วยคนอื่น และข้าเพียงหาที่ฝึกฝน..."

" อ่อ เช่นนั้นหลวงจีนผู้ตรัสรู้ต้องกินเนื้อและสุราด้วยใช่หรือไม่ ? " หลานอวิ๋นจูมองไปยังเขาและเอ่ย " อย่าบอกว่าเจ้าไม่ได้กิน เพราะชามอาหารและสุราทั้งหมดเป็นของบ้านข้า ! "

" เอ่อ..." หลวงจีนต้าชิพยามเอ่ยตอบ " อามิตตาพุทธ...เทพธิดาหลาน มีสุภาษิตกล่าวว่ากระสอบเปล่านั้นไม่สามารถตั้งอย่างมั่นคงได้ เมื่อข้าสังหารปีศาจ ข้าต้องใช้พลังจำนวนมากนี้จะไม่ให้ข้าหิวได้อย่างไร ? ฮี่ฮี่ รวมกับความจริงข้านั้นกินไปไม่มาก ท่านเข้าใจผิดแล้ว คนที่กินมากที่สุดคือศิษย์พี่หลี่ เมื่อเขาเป็นแขกของบ้านเจ้า เขาย่อมได้รับการปฏิบัติอย่างดี ท่านลุงและท่านป้าให้อาหารและสุรากับเขาเพื่อเหตุผลบางอย่าง...ข้ามั่นใจว่าเทพธิดาหลานรู้ดี " หลวงจีนต้าชิขยิบตาให้กับหลี่ฉีเย่และหลานอวิ๋นจู

ด้วยข้อกล่าวหานี้ หลี่ฉีเย่จองมองเขาก่อนจะเอ่ย " หลวงจีนปลอม อย่าได้มาหาเรื่องข้าไม่เช่นนั้นข้าจะบอกภรรยาเจ้าว่าเจ้าอยู่ที่นี่ จากนั้นมาดูกันว่าใครจะวิ่งหนี "

ต่อหน้าคนจำนวนมาก หลวงจีนต้าชิไม่สามารถแสดงตัวว่ากลัวภรรยาได้ เขาทำได้เพียงตบอกและกล่าวอย่างกล้าหาญ " ศิษย์พี่หลี่เข้าใจผิดแล้ว ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่ข้ากลัวสตรีตัวเล็กๆนางหนึ่ง ? "

ทันใดนั้นสาวในชุดแดงก็ปรากฏตัวด้านหลังหลวงจีนต้าชิและเอ่ยอย่างเย็นชา " ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เจ้ากลายเป็นคนกล้าหาญเช่นนี้ ? " คนนี้คือศิษย์พี่ของหลวงจีนต้าชิและคู่หมั้นของเขา

เห็นหญิงสาวในชุดแดงปรากฏ การแสดงออกของ เจียนฉวนเปลี่ยนและรีบวิ่งหนีทันที ทว่าหลี่ฉีเย่ทันใดนั้นก็เคลื่อนไหวและจับหลวงจีนต้าชิด้วยความเร็ว

" เฮ้ เฮ้ เฮ้...ศิษย์พี่ นี้ท่านจะทำอะไร !? " หลวงจีนต้าชิตะโกนด้วยความหวาดกลัว เขาไม่สามารถวิ่งหนีได้ขณะที่หลี่ฉีเย่จับเขาไว้อยู่

" ไม่มีอะไรมาก เพียงแต่ข้าคิดว่าการวิ่งหนีตลอดไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้อง เจ้าควรจะเผชิญหน้ากับหน้าตรงๆมากกว่า " หลี่ฉีเย่ยิ้มก่อนจะโยนหลวงจีนไปตรงหน้าสตรีชุดแดง

" ศิษย์พี่หลี่ท่านไม่สามารถทำแบบนี้กับข้า ! พวกเราเป็นพี่น้องกัน ท่านทำกับน้องชายคนนี้ได้.." หลวงจีนต้าชิกรีดร้อง

ทว่าหลี่ฉีเย่ไม่ได้สนใจเขาและพาคนกลุ่มใหญ่ข้ามภูเขาไปอีกหลายลูก เสียงกรีดรร้องที่ไม่เต็มใจของหลวงจีนต้าชิยังดังมาจากที่ไกลๆ นี้ทำให้หลานอวิ๋นจูส่ายหน้าด้วยความขบขันและเอ่ย " เขาสมควรได้รับมัน ไม่ต้องการเป็นลูกหลานของบึงไร้เขตแดนและกลายเป็นหลวงจีน...เขาจะต้องได้รับบทเรียนที่ดีเพื่อที่จะคิดได้ "

หลวงจีนต้าชินั้นเป็นคนที่น่าสนใจ บึงไร้เขตแดนนั้นเป็นเชื้อสายจักพรรรดิ การกลายเป็นลูกหลานของพวกเขาได้ล้วนเขากลับไม่ต้องการและหนีไปสร้างความวุ่นวายให้กับนิกายอย่างมาก

* * *

มีอนุสาวรีย์ขนาดใหญ่ตั้งอยู่บนเทือกเขาสูงและเจาะผ่านชั้นฟ้าด้วยความภาคภูมิใจ มันราวกับประตูที่ปกป้องเนินเขาเบื้องหลัง

มีเพียงการเปิดนุสาวรีย์ขนาดใหญ่นี้เท่านั้นทีจะเข้าไปยังหลุมฝังศพได้ และมันต้องใช้กุญแจจากสุสานใหญ่

หลังจากหลุมฝังศพปิดลง ไม่มีใครสามารถเก็บรักษากุญแจไว้ได้และมันจะหายไป แม้แต่จักรพรรดิอมตะที่ท้าทายสวรรค์ก็ยังไม่สามารถเปลี่ยนผลลัพธ์นี้ได้ จากนั้นเพื่อที่จะเปิดมัน ผู้คนจะต้องหากุญแจในสุสานใหญ่

ยืนอยู่ด้านหน้าอนุสาวรีย์ทุกคนจะรับรู้ได้ถึงบรรยากาศที่กดดัน มันราวกับเป็นสถานที่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ทว่าไม่มีใครรู้ว่ามีหลุมฝังศพอยู่ด้านหลังมันจริงหรือไม่

อนุสาวรีย์นั้นไม่มีชื่อมันถูกแกะสลักมาจากก้อนหินขนาดใหญ่ ด้วยการสังเกตอย่างรอบคอบดูเหมือนมันจะไม่ได้ถูกแกะสลักมาจากฝีมือมนุษย์ กลับกันมันราวกับมีต้นกำเนิดมาจากสวรรค์

เมื่อหลี่ฉีเย่หยุดลงด้านหน้า ฝูงชนด้านหลังก็หยุดตาม ทุกคนต่างกั้นลมหายใจเพื่อรอหลุมฝังศพแห่งลางร้ายถูกเปิด

ไม่มีใครกล้าจะขโมยกุญแจจากมือหลี่ฉีเย่เพราะผุ้อาวุโสของนิกายพันแม่น้ำหวนอยู่ทีนี่ทั้งหมด เคลื่อนไหวในเวลานี้ก็เท่ากับเป็นศัตรูกับนิกายพันแม่น้ำ ไม่ต้องกล่าวถึงขุมอำนาจใหญ่ แม้แต่เชื้อสายจักรพรรดิก็ยังไม่กล้าทำ นอกจากนี้ไม่ว่าจะยังไงทุกคนก็สามารถเข้าไปได้ เช่นนั้นพวกเขาจะแตกหักกับนิกายพันแม่น้ำหวนทำไม ?

ขณะที่หลายคนกำลังเฝ้ารอ หลี่ฉีเย่นำกุญแจออกมา แม้ว่ามันจะถูกเรียกว่ากุญแจ แต่มันดูเหมือนหน้าคัมภีร์มากกว่า

หลี่ฉีเย่ทันใดนั้นก็เปิดหน้าคัมภีร์ขึ้นมาและมันส่องแสงสว่าง อักษรโบราณนับไม่ถ้วนพุ่งไปแสงออกมาและไปปกคลุมอยู่บนอนุสาวรีย์ทั้งหมด

ผู้คนนั้นรู้สึกตึงเครียดและตื่นเต้นเมื่อได้เห็นแสงสว่างปกคลุมทั่วอนุสาวรีย์ มันเป็นช่วงเวลานานมาแล้วนับตั้งแต่หลุมฝังศพถูกเปิด เพียงแค่ได้ยืนอยู่ที่นี่ก็นับว่าเป็นช่วงเวลาที่มีค่าของชีวิตพวกเขา

" แกร๊ก แกร๊ก แกร๊ก " ในเวลานี้ ตัวตนขนาดใหญ่บินออกมาจากหน้าคัมภีร์ จากนั้นก็พุ่งเข้าไปยังอนุสาวรีย์และประทับตัวมันเข้าไป สร้างเป็นพลังและเสียงศักดิ์สิทธิ์ คำเริ่มถูกแกะสลักไว้บนอนุสาวรีย์จากนั้นรูปร่างของมันก็เริ่มเปลี่ยนไปเป็นกิ่งก้าน แม้แต่ตัวตนที่อยู่มานานของบัลลังก์ก็ยังไม่สามารถเข้าใจคำเหล่านี้ได้ พวกมันเต็มด้วยความกลิ่นอายโบราณและไม่สามารถมองผ่านได้

หลังจากที่อนุสาวรีย์ถูกแกะสลักด้วยคำอย่างครบถ้วน เสียงกระหึ่มก็ดังออกมา อนุสาวรีย์ค่อยๆจมลงสู่พื้นดิน

ทุกคนจ้องไปยังอนุสาวรีย์ที่กำลังจมลงสู่พื้นดิน ไม่มีใครอยากพลาดรายละเอียดเหล่านี้

" ตูม ! " หลังจากที่อนุสาวรีย์จมลงหมด พื้นที่เทือกเขาด้านหลังก็เปิดออก ประตูทางเขาของมันเป็นสัตว์โบราณที่เปิดปากออกเพื่อที่จะทำลายผู้บุกรุก

" มันเปิดแล้ว ! " เห็นทางเข้าที่ยิ่งใหญ่ ผู้คนกรีดร้อง

" พวกเราจะไปตอนนี้เลย " หลี่ฉีเย่หรี่ตามองผ่านประตูทางเข้า ก่อนจะเอ่ยกับกลุ่มของหลานอวิ๋นจูและเข้าไปด้านใน

" พวกเราก็เข้าไปด้วย ! " ผู้ฝึกตนคนอื่นๆ เต็มไปด้วยความตื่นเต้นขณะก้าวเข้าไปด้านใน

สถานที่แห่งนี้ทันใดนั้นก็กลายเป็นมีชีวีตชีวาเนื่องจากมีคนจำนวนมากอยู่ที่นี่ ไม่มีใครอยากถูกทิ้่งไว้เพราะพวกเขากลัวที่จะได้รับโอกาสอันยิ่งใหญ่

ทว่าเมื่อพวกเขาก้าวไปด้านหน้าพวกเขาก็ต้องหยุดชะงัก พวกเขาพบว่าพวกเขากำลังยืนอยู่ด้านบนของหน้าผาที่ทอดยาวออกไปไร้ที่สิ้นสุด การมองของพวกเขาครั้งนี้ทำให้ตระหนักได้ว่าเส้นทางนั้นไร้จุดสิ้นสุด

ด้านล่างนั้นเป็นหลุมลึกลับ หากพลาดเพียงก้าวเดียวพวกเขาจะตกลงไปยังสถานที่ที่ไม่มีคนรู้จัก

นี้มันต่างจากหลุมฝังศพแห่งลางร้ายในจินตนาการของพวกเขาอย่างสิ้นเชิง ส่วนใหญ่พวกเขาจะจินตนาการว่าหลุมฝังศพแห่งลางร้ายเป็นป่าช้า หลังจากเขามาพวกเขาก็ตระหนักได้ว่ามันเป็นถ้ำขนาดยักษ์หรือไม่ก็หลุมฝังศพใต้ดิน...