ตอนที่ 518 หินโชคชะตายอมรับเจ้านายของมัน
หลี่ฉีเย่มองไปยังหลานอวิ๋นจู คนที่กำลังเต็มไปด้วยความตื่นเต้นก่อนจะโบกมือของเขาและเอ่ย " สุภาพสตรีก่อนเลย หากข้าไปก่อนเกรงว่ามันจะทำให้ความมั่นใจของเจ้าหมดลงและคิดว่าข้านั้นโกง "
" เหอะ ช่างหลังตัวเอง ! " หลานอวิ๋นจูมองเขาอย่างโมโห นางนั้นเดินขึ้นจากตรงกลางขึ้นไปบนยอดเขาและปลดปล่อยพลังงานในสายเลือดของนาง ทันใดนั้นพลังงานในสายเลือดของนางก็ปะทุออกมาราวกับแม่น้ำ
" นั้นเทพธิดาหลานพยามจะทำอะไร ? " ผู้คนถามอย่างอยากรู้อยากเห็นหลังจากมองพลังงานในสายเลือดของนาง
" พวกเขาพยามจะส่งความรู้สึกกับหินโชคชะตา " ผู้ฝึกตอาวุโสคนหนึ่งอธิบาย " พวกเขาทั้งสองกำลังแข่งขันกันว่าใครจะได้รับการยอมรับจากหินมากกว่า "
" ฮ่าฮ่า ข้าเดิมพันว่าเทพธิดาหลานจะต้องชนะ ! ความสามารถคู่เซียนของนางมีชื่อเสียงอย่างมาก " ผู้ฝึกตนอีกคนเอ่ยทันที
อีกคนรีบเอ่ย " ข้าก็เดิมพันข้างเทพธิดาหลาน ไม่ต้องพูดถึงความสามารถของนาง แม้ว่านางยากที่จะลงมือ แต่ในสายตาข้า นางนั้นเป็นอัจฉริยะแน่นอน "
สตรี โดยเฉพาะคนที่มีความงดงามพอที่จะล้มอาณาจักรได้อย่างหลานอวิ๋นจู มักจะได้รับการตอนรับอยู่เสมอ - นี้ล้วนไม่ต้องเอ่ย แม้ว่าจะเป็นเพียงการแข่งขันกระชับมิตร ทุกคนก็เทคะแนนให้กับเทพธิดาหลาน
เมื่อพลังงานในสายเลือดของนางถูกปลดปล่อยออกมา นางเริ่มเดินขึ้นภูเขา มันใช่เวลาไม่นานก่อนที่จะมีเสียงปรากฏ หินหลายก้อนเริ่มจะกระโดดไปมา
" ตึม ! " นางนั้นเคลื่อนไหว หินหกตัวอักษรรอบนางกระโดดขึ้น
ทว่านางนั้นไม่ได้หยุดแค่นั้น แม้แต่หินเจ็ดตัวอักษรก็ยังแสดงตัวและกระโดดไปรอบตัวนาง
" หินห้าตัวอักษร แปดสิบหกก้อน , หินหกตัวอักษร สิบแปดก้อน , หินเจ็ดตัวอักษร เก้าก้อน..." ขณะที่นางเคลื่อนไหว ผู้คนก็เริ่มนับอย่างสนุกสนาน
เสียงกระหึ่มนั้นดังออกมาอย่างมากหยุดหย่อน หินแปดตัวอักษรก็กระโดดออกมาเล็กน้อย แม้ว่าจะยังไม่ชัดเจนแต่ก็แสดงให้เห็นว่าพวกมันยอมรับหลานอวิ๋นจู
" หินโชคชะตาแปดตัวอักษร ห้าก้อน ! " บางคนนั้นตกตะลึงจากการนับ " สมแล้วที่มีความสามารถคู่เซียน นางนั้นไม่ได้อ่อนแอกว่าสามวีรบุรุษ มันแย่นักที่นางมักจะร่วมการต่อสู้น้อยกว่าพวกเขา "
อัจฉริยะคนหนึ่งกล่าวชื่นชม " น่าประทับใจ ! นางนั้นได้รับการยอมรับจากหินแปดตัวอักษร ห้าก้อน "
เมื่อมาตอนนี้ หลานอวิ๋นจูหันกลับไปและฉีกยิ้มอย่างทรงเสน่ห์ " ท่านลุง ยังอยากให้ข้าเดินไปต่อหรือไม่ ? ข้ายังต้องการท้าทายหินเก้าตัวอักษรในการให้มันยอมรับข้า มันยังไม่สายเกินไปที่ท่านจะยอมแพ้ ข้าจะไม่ให้ท่านเสีนหน้ามากเกินไป "
ความท้าทายจากสาวงามนั้นดูเร้าใจอย่างแท้จริง
หลี่ฉีเย่ระเบิดเสียงหัวเราะขณะมองไปยังใบหน้าที่เต็มไปด้วยความขี้เล่นของนาง จากนั้นเขาก็ส่ายหัวและเอ่ย " สาวน้อย ข้าไม่ได้ต้องการจะทำลายความมั่นใจของเจ้า แต่ระดับของเจ้ายังต่ำกว่าข้ามากจริงๆ "
จากนั้นหลี่ฉีเย่ก็เริ่มเดิน สายตาจำนวนมากเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
" หลี่ฉีเย่กำลังเดินขึ้น เตรียมตัวให้พร้อมและนับดูว่าเขาจะได้รับการยอมรับจากหินกี่ก้อนหรือเทพธิดาหลานจะเป็นผู้ชนะ " ผู้คนเตรียมพร้อมที่จะนับหินของหลี่ฉีเย่
ผู้เชียวชาญผีแค่นเสียงเย็นชา " เหอะ ในความเห็นข้า เขาไม่มี...." ทว่าคำกล่าวของเขาก็ถูกตัดจบเพียงแค่นั้น
" ตึม ! ตึม ! ตึม ! " เสียงของก้อนหินกระโดดไปมาด้วยความบ้าคลั่งทำให้ทุกคนตกตะลึง
แม้แต่ผู้ที่ผ่านพายุแห่งปาฏิหาริย์จำนวนมากมาก็ยังแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง
" ตึม ! ตึม ! ตึม ! " หินนั้นเริ่มจะกระโดดชนกันและกันเมื่อหลี่ฉีเย่เดินผ่าน ก้อนหินทั้งหมดล้วนกระโดดตัวขึ้น สิ่งที่ไม่น่าเชื่อก็คือพวกมันไม่เพียงแค่กระโดด แต่พวกมันเริ่มจะติตามหลี่ฉีเย่ !
" แกร๊ง ! แกร๊ง ! แกร๊ง ! " เสียงของหินกระทบกันดังติดตามมาจากด้านหลังของเขา พวกมันส่งเสียงดังราวกับว่ากลัวว่าหลี่ฉีเย่จะไม่เลือกพวกมัน พวกมันแข่งกับหินก้อนอื่นๆเพื่อให้เข้าใกล้หลี่ฉีเย่มากที่สุด
ฉากที่ทำให้ทุกคนบนผู้ล้วนแต่สายตาเบิกกว้างและปากของพวกเขาเปิดค้าง
หลานอวิ๋นจูนั้นเตรียมใจของนางมาก่อน แต่นางก็ยังไม่สามารถป้องกันปากของนางไม่ให้เปิดกว้างได้หลังจากเห็นฉากนี้
" นี้...นี้...นี้...นี้มัน...น่าขนลุกเกินไปแล้ว " ราชาผีตนหนึ่งมองด้วยสายตางุนงง ผ่านไปนานเขาก็ยังไม่สามารถฟื้นความสงบของตัวเองได้
บางคนพึมพำอย่างโง่เขลา " ข้าได้ยินมาว่าหินโชคชะตานั้นมีความสามารถที่จะวิ่งไปรอบๆ แต่ใครเคยเห็นพวกมันทำเช่นนั้นบ้าง ? "
นี้เป็นสิ่งที่คนทั่วไปรู้ แต่ก็ยังไม่มีใครเคยเห็นพวกมันด้วยตาตัวเองจนกระทั้งวันนี้ และมันไม่ใช่เพียงหินหนึ่งก้อน แต่มันคือหินจำนวนนับไม่ถ้วนบนภูเขาที่กำลังพยามเคลื่นอไหวตามหลี่ฉีเย่ นี้ทำให้หลายคนเฝ้ามองอย่างโง่งม
ผู้ฝึกตนบางคนคิดว่าเขายังอยู่ในความฝันจึงหันไปสะกิดสหายด้านข้างและ " เฮ้...หยิกข้าที่ ข้าคิดว่ากำลังฝันอยุ่ " ไม่นานจากนั้นก็ได้ยินเสียงกรีดร้องดังออกมา เขานั้นถูกสหายของเขาหยิกจนเนื้อแทบหลุด นี้พิสูจน์ว่าเขาไม่ได้ฝันอยู่
" ตึม ! ตึม ! ตึม ! " หลี่ฉีเย่นั้นเดินไปข้างๆหลานอวิ๋นจูด้วยหินโชคชะตาจำนวนมากที่ตามหลังเขามา ไม่ว่าเขาจะเดินไปที่ใด หินโชคชะตาแถวนั้นจะติดตามเขามาทั้งหมด
" นี้ นี้เป็นเรื่องจริง..." หลานอวิ๋นจูมองหลี่ฉีเย่ที่กำลังเข้ามาใกล้ก่อนจะอุทาน " นี้ท่านกำลังล้อข้าเล่นรึไง ? "
หลี่ฉีเย่ยิ้มก่อนจะเอ่ยถามอย่างสบายๆ " เจ้าคิดว่าใครชนะการเดิมพันครั้งนี้ ? "
หลานอวิ๋นจูรู้สึกหดหู่และถอนหายใจเบาๆ " ท่าน...แม้แต่หินโชคชะตาของข้าก็ยังเลือกติดตามท่าน " นางไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมรับ
" เช่นนั้นพวกเราก็ไปดูกันว่าหินที่หยิ่งยโสก้อนนั้นจะยอมรับข้าหรือไม่ " หลี่ฉีเย่อมยิ้มก่อนจะเดินต่อไป
" ตึม ! ตึม ! ตึม ! " หลี่ฉีเย่เดินขึ้นไปบนภูเขา ไม่เพียงแต่หินที่มีแปดตัวอักษรจะวิ่งตามเขามา แม้แต่หินที่มีเก้าตัวอักษรจำนวนมาก็ยังติดตามเขา ผู้คนกรีดร้องอย่างหวาดกลัว " แม้แต่หินเก้าตัวอักษรก็ยังเลือกตามหลี่ฉีเย่ ! มันยังมีความยุติธรรมอยู่บนโลกนี้อีกรึไง ? หินทุกก้อนล้วนยอมรับเขาและเพียงแค่เขาคนเดียว ! นี้จะให้คนอื่นมีชีวิตต่อไปยังไง ? "
ในเวลานี้คนจำนวนนับไม่ถ้วนเต็มไปด้วยความรู้สึกเดียวกัน พวกเขาไม่สามารถหยุดหินโชคชะตาเหล่านี้ในการเลือกหลี่ฉีเย่ได้
" เขาเกือบจะถึงยอดเขาแล้ว เขาต้องการจะลองกับหินก้อนนั้น ! " ผู้ฝึกตนตะโกนและเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของหลี่ฉีเย่
" พระเจ้า ช่างน่าประทับใจ ! บางทีเขาอาจจะทำให้หินก้อนนั้นยอมรับได้ ! " เหล่าผู้ฝึกตนกลายเป็นตกตะลึง ขณะที่เผ่าพันธ์เริ่มจะกังวล
ในเวลานี้ แม้แต่เหล่าผู้ฝึกตนเผ่ามนุษย์ก็ยังรู้สึกอิจฉาหลี่ฉีเย่ กลุ่มของหินโชคชะตาจำนวนมากได้เลือกเขา นี้เป็นเรื่องที่ไม่ยุติธรรมจริงๆ พวกเขานั้นทำได้เพียงหงุดหงิด
หลี่ฉีเย่นั้นเป็นปีศาจ และผู้คนคาดว่าเขากระทั้งเหนือกว่าตี๋เชาและเทียนหุยหลี่ ในเวลานี้แม้แต่ผู้ที่สนับสนุนเขาตลอดมาก็เริ่มจะรู้สึกอิจฉา
เขาตอนนี้ในมาถึงจุดสูงสุดแล้ว ก้อนหินทั้งหมดที่กระโดดตามเขามาล้มลงกับพื้นและไม่กล้าติดตามมาต่อ มันดูราวกับว่าทุกคนกลัวอาณาเขตของหินก้อนนี้ แม้แต่หินเก้าตัวอักษรก็ไม่มีข้อยกเว้น
ทว่าพวกมันก็ไม่ได้จากไป เนื่องจากพวกมันทั้งหมดยอมรับหลี่ฉีเย่ หินหลายก้อนเลือกที่จะอยู่ด้านหน้าและรอ หากหลี่ฉีเย่ไม่ได้ถูกหินก้อนนี้ยอมรับ บางทีพวกมันอาจจะมีโอกาสได้รับเลือกจากเขา
" มันคงจะเป็นเรื่องที่ไร้ประโยชน์เกินไปหากไปเทียบกับเขา " หลานยอวิ๋นจูยิ้มอย่างขมขื่น " ข้าคิดว่าทุกคนมีโชคชะตาของตัวเอง ทุกคนล้วนอยากถูกเลือกโดยหินโชคชะตา ทว่าหินโชคชะตาทั้งหมดกับเลือกหลี่ฉีเย่ "
" แม่*เอ้ย " ขุนนางทรงอำนาจจากเผ่ามนุษย์คำรามด้วยความโกรธ " เจ้าสารเลวนี้มันเป็นปีศาจอัจฉริยะที่ท้าทายสวรรค์เกินไปแล้ว หากข้ามีลูกสาวข้าจะให้นางแต่งงานกับเขาทันที ! "
ผู้ฝึกตนที่อยู่ถัดจากเขาอดไม่ได้ที่จะเอ่ย " ศิษย์พี่ ท่านก็เห็นว่าเขามีความสามารถที่ท้าทายสวรรค์ขนาดไหน แม้ว่าท่านจะมีลูกสาว ท่านก็ทำได้เพียงรอให้เขามาเลือกลูกสาวของท่านเท่านั้น "
" ข้ายังยินดีที่จะรอให้เขามาเลือกลูกสาวของข้า " ขุนนางคนนั้นอดไม่ได้ที่จะพึมพำ
เมื่อหลี่ฉีเย่หยุดอยู่หน้าหิน ทุกคนอดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเข้าลึกและรอดูฉากเบื้องหน้า ในภูเขานั้นกลายเป็นเงียบและไม่มีใครกล้าส่งเสียง พวกเขาเกรงว่าจะพลาดฉากที่น่าตกตะลึง...
หลี่ฉีเย่มองไปยังหลานอวิ๋นจู คนที่กำลังเต็มไปด้วยความตื่นเต้นก่อนจะโบกมือของเขาและเอ่ย " สุภาพสตรีก่อนเลย หากข้าไปก่อนเกรงว่ามันจะทำให้ความมั่นใจของเจ้าหมดลงและคิดว่าข้านั้นโกง "
" เหอะ ช่างหลังตัวเอง ! " หลานอวิ๋นจูมองเขาอย่างโมโห นางนั้นเดินขึ้นจากตรงกลางขึ้นไปบนยอดเขาและปลดปล่อยพลังงานในสายเลือดของนาง ทันใดนั้นพลังงานในสายเลือดของนางก็ปะทุออกมาราวกับแม่น้ำ
" นั้นเทพธิดาหลานพยามจะทำอะไร ? " ผู้คนถามอย่างอยากรู้อยากเห็นหลังจากมองพลังงานในสายเลือดของนาง
" พวกเขาพยามจะส่งความรู้สึกกับหินโชคชะตา " ผู้ฝึกตอาวุโสคนหนึ่งอธิบาย " พวกเขาทั้งสองกำลังแข่งขันกันว่าใครจะได้รับการยอมรับจากหินมากกว่า "
" ฮ่าฮ่า ข้าเดิมพันว่าเทพธิดาหลานจะต้องชนะ ! ความสามารถคู่เซียนของนางมีชื่อเสียงอย่างมาก " ผู้ฝึกตนอีกคนเอ่ยทันที
อีกคนรีบเอ่ย " ข้าก็เดิมพันข้างเทพธิดาหลาน ไม่ต้องพูดถึงความสามารถของนาง แม้ว่านางยากที่จะลงมือ แต่ในสายตาข้า นางนั้นเป็นอัจฉริยะแน่นอน "
สตรี โดยเฉพาะคนที่มีความงดงามพอที่จะล้มอาณาจักรได้อย่างหลานอวิ๋นจู มักจะได้รับการตอนรับอยู่เสมอ - นี้ล้วนไม่ต้องเอ่ย แม้ว่าจะเป็นเพียงการแข่งขันกระชับมิตร ทุกคนก็เทคะแนนให้กับเทพธิดาหลาน
เมื่อพลังงานในสายเลือดของนางถูกปลดปล่อยออกมา นางเริ่มเดินขึ้นภูเขา มันใช่เวลาไม่นานก่อนที่จะมีเสียงปรากฏ หินหลายก้อนเริ่มจะกระโดดไปมา
" ตึม ! " นางนั้นเคลื่อนไหว หินหกตัวอักษรรอบนางกระโดดขึ้น
ทว่านางนั้นไม่ได้หยุดแค่นั้น แม้แต่หินเจ็ดตัวอักษรก็ยังแสดงตัวและกระโดดไปรอบตัวนาง
" หินห้าตัวอักษร แปดสิบหกก้อน , หินหกตัวอักษร สิบแปดก้อน , หินเจ็ดตัวอักษร เก้าก้อน..." ขณะที่นางเคลื่อนไหว ผู้คนก็เริ่มนับอย่างสนุกสนาน
เสียงกระหึ่มนั้นดังออกมาอย่างมากหยุดหย่อน หินแปดตัวอักษรก็กระโดดออกมาเล็กน้อย แม้ว่าจะยังไม่ชัดเจนแต่ก็แสดงให้เห็นว่าพวกมันยอมรับหลานอวิ๋นจู
" หินโชคชะตาแปดตัวอักษร ห้าก้อน ! " บางคนนั้นตกตะลึงจากการนับ " สมแล้วที่มีความสามารถคู่เซียน นางนั้นไม่ได้อ่อนแอกว่าสามวีรบุรุษ มันแย่นักที่นางมักจะร่วมการต่อสู้น้อยกว่าพวกเขา "
อัจฉริยะคนหนึ่งกล่าวชื่นชม " น่าประทับใจ ! นางนั้นได้รับการยอมรับจากหินแปดตัวอักษร ห้าก้อน "
เมื่อมาตอนนี้ หลานอวิ๋นจูหันกลับไปและฉีกยิ้มอย่างทรงเสน่ห์ " ท่านลุง ยังอยากให้ข้าเดินไปต่อหรือไม่ ? ข้ายังต้องการท้าทายหินเก้าตัวอักษรในการให้มันยอมรับข้า มันยังไม่สายเกินไปที่ท่านจะยอมแพ้ ข้าจะไม่ให้ท่านเสีนหน้ามากเกินไป "
ความท้าทายจากสาวงามนั้นดูเร้าใจอย่างแท้จริง
หลี่ฉีเย่ระเบิดเสียงหัวเราะขณะมองไปยังใบหน้าที่เต็มไปด้วยความขี้เล่นของนาง จากนั้นเขาก็ส่ายหัวและเอ่ย " สาวน้อย ข้าไม่ได้ต้องการจะทำลายความมั่นใจของเจ้า แต่ระดับของเจ้ายังต่ำกว่าข้ามากจริงๆ "
จากนั้นหลี่ฉีเย่ก็เริ่มเดิน สายตาจำนวนมากเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
" หลี่ฉีเย่กำลังเดินขึ้น เตรียมตัวให้พร้อมและนับดูว่าเขาจะได้รับการยอมรับจากหินกี่ก้อนหรือเทพธิดาหลานจะเป็นผู้ชนะ " ผู้คนเตรียมพร้อมที่จะนับหินของหลี่ฉีเย่
ผู้เชียวชาญผีแค่นเสียงเย็นชา " เหอะ ในความเห็นข้า เขาไม่มี...." ทว่าคำกล่าวของเขาก็ถูกตัดจบเพียงแค่นั้น
" ตึม ! ตึม ! ตึม ! " เสียงของก้อนหินกระโดดไปมาด้วยความบ้าคลั่งทำให้ทุกคนตกตะลึง
แม้แต่ผู้ที่ผ่านพายุแห่งปาฏิหาริย์จำนวนมากมาก็ยังแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง
" ตึม ! ตึม ! ตึม ! " หินนั้นเริ่มจะกระโดดชนกันและกันเมื่อหลี่ฉีเย่เดินผ่าน ก้อนหินทั้งหมดล้วนกระโดดตัวขึ้น สิ่งที่ไม่น่าเชื่อก็คือพวกมันไม่เพียงแค่กระโดด แต่พวกมันเริ่มจะติตามหลี่ฉีเย่ !
" แกร๊ง ! แกร๊ง ! แกร๊ง ! " เสียงของหินกระทบกันดังติดตามมาจากด้านหลังของเขา พวกมันส่งเสียงดังราวกับว่ากลัวว่าหลี่ฉีเย่จะไม่เลือกพวกมัน พวกมันแข่งกับหินก้อนอื่นๆเพื่อให้เข้าใกล้หลี่ฉีเย่มากที่สุด
ฉากที่ทำให้ทุกคนบนผู้ล้วนแต่สายตาเบิกกว้างและปากของพวกเขาเปิดค้าง
หลานอวิ๋นจูนั้นเตรียมใจของนางมาก่อน แต่นางก็ยังไม่สามารถป้องกันปากของนางไม่ให้เปิดกว้างได้หลังจากเห็นฉากนี้
" นี้...นี้...นี้...นี้มัน...น่าขนลุกเกินไปแล้ว " ราชาผีตนหนึ่งมองด้วยสายตางุนงง ผ่านไปนานเขาก็ยังไม่สามารถฟื้นความสงบของตัวเองได้
บางคนพึมพำอย่างโง่เขลา " ข้าได้ยินมาว่าหินโชคชะตานั้นมีความสามารถที่จะวิ่งไปรอบๆ แต่ใครเคยเห็นพวกมันทำเช่นนั้นบ้าง ? "
นี้เป็นสิ่งที่คนทั่วไปรู้ แต่ก็ยังไม่มีใครเคยเห็นพวกมันด้วยตาตัวเองจนกระทั้งวันนี้ และมันไม่ใช่เพียงหินหนึ่งก้อน แต่มันคือหินจำนวนนับไม่ถ้วนบนภูเขาที่กำลังพยามเคลื่นอไหวตามหลี่ฉีเย่ นี้ทำให้หลายคนเฝ้ามองอย่างโง่งม
ผู้ฝึกตนบางคนคิดว่าเขายังอยู่ในความฝันจึงหันไปสะกิดสหายด้านข้างและ " เฮ้...หยิกข้าที่ ข้าคิดว่ากำลังฝันอยุ่ " ไม่นานจากนั้นก็ได้ยินเสียงกรีดร้องดังออกมา เขานั้นถูกสหายของเขาหยิกจนเนื้อแทบหลุด นี้พิสูจน์ว่าเขาไม่ได้ฝันอยู่
" ตึม ! ตึม ! ตึม ! " หลี่ฉีเย่นั้นเดินไปข้างๆหลานอวิ๋นจูด้วยหินโชคชะตาจำนวนมากที่ตามหลังเขามา ไม่ว่าเขาจะเดินไปที่ใด หินโชคชะตาแถวนั้นจะติดตามเขามาทั้งหมด
" นี้ นี้เป็นเรื่องจริง..." หลานอวิ๋นจูมองหลี่ฉีเย่ที่กำลังเข้ามาใกล้ก่อนจะอุทาน " นี้ท่านกำลังล้อข้าเล่นรึไง ? "
หลี่ฉีเย่ยิ้มก่อนจะเอ่ยถามอย่างสบายๆ " เจ้าคิดว่าใครชนะการเดิมพันครั้งนี้ ? "
หลานอวิ๋นจูรู้สึกหดหู่และถอนหายใจเบาๆ " ท่าน...แม้แต่หินโชคชะตาของข้าก็ยังเลือกติดตามท่าน " นางไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมรับ
" เช่นนั้นพวกเราก็ไปดูกันว่าหินที่หยิ่งยโสก้อนนั้นจะยอมรับข้าหรือไม่ " หลี่ฉีเย่อมยิ้มก่อนจะเดินต่อไป
" ตึม ! ตึม ! ตึม ! " หลี่ฉีเย่เดินขึ้นไปบนภูเขา ไม่เพียงแต่หินที่มีแปดตัวอักษรจะวิ่งตามเขามา แม้แต่หินที่มีเก้าตัวอักษรจำนวนมาก็ยังติดตามเขา ผู้คนกรีดร้องอย่างหวาดกลัว " แม้แต่หินเก้าตัวอักษรก็ยังเลือกตามหลี่ฉีเย่ ! มันยังมีความยุติธรรมอยู่บนโลกนี้อีกรึไง ? หินทุกก้อนล้วนยอมรับเขาและเพียงแค่เขาคนเดียว ! นี้จะให้คนอื่นมีชีวิตต่อไปยังไง ? "
ในเวลานี้คนจำนวนนับไม่ถ้วนเต็มไปด้วยความรู้สึกเดียวกัน พวกเขาไม่สามารถหยุดหินโชคชะตาเหล่านี้ในการเลือกหลี่ฉีเย่ได้
" เขาเกือบจะถึงยอดเขาแล้ว เขาต้องการจะลองกับหินก้อนนั้น ! " ผู้ฝึกตนตะโกนและเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของหลี่ฉีเย่
" พระเจ้า ช่างน่าประทับใจ ! บางทีเขาอาจจะทำให้หินก้อนนั้นยอมรับได้ ! " เหล่าผู้ฝึกตนกลายเป็นตกตะลึง ขณะที่เผ่าพันธ์เริ่มจะกังวล
ในเวลานี้ แม้แต่เหล่าผู้ฝึกตนเผ่ามนุษย์ก็ยังรู้สึกอิจฉาหลี่ฉีเย่ กลุ่มของหินโชคชะตาจำนวนมากได้เลือกเขา นี้เป็นเรื่องที่ไม่ยุติธรรมจริงๆ พวกเขานั้นทำได้เพียงหงุดหงิด
หลี่ฉีเย่นั้นเป็นปีศาจ และผู้คนคาดว่าเขากระทั้งเหนือกว่าตี๋เชาและเทียนหุยหลี่ ในเวลานี้แม้แต่ผู้ที่สนับสนุนเขาตลอดมาก็เริ่มจะรู้สึกอิจฉา
เขาตอนนี้ในมาถึงจุดสูงสุดแล้ว ก้อนหินทั้งหมดที่กระโดดตามเขามาล้มลงกับพื้นและไม่กล้าติดตามมาต่อ มันดูราวกับว่าทุกคนกลัวอาณาเขตของหินก้อนนี้ แม้แต่หินเก้าตัวอักษรก็ไม่มีข้อยกเว้น
ทว่าพวกมันก็ไม่ได้จากไป เนื่องจากพวกมันทั้งหมดยอมรับหลี่ฉีเย่ หินหลายก้อนเลือกที่จะอยู่ด้านหน้าและรอ หากหลี่ฉีเย่ไม่ได้ถูกหินก้อนนี้ยอมรับ บางทีพวกมันอาจจะมีโอกาสได้รับเลือกจากเขา
" มันคงจะเป็นเรื่องที่ไร้ประโยชน์เกินไปหากไปเทียบกับเขา " หลานยอวิ๋นจูยิ้มอย่างขมขื่น " ข้าคิดว่าทุกคนมีโชคชะตาของตัวเอง ทุกคนล้วนอยากถูกเลือกโดยหินโชคชะตา ทว่าหินโชคชะตาทั้งหมดกับเลือกหลี่ฉีเย่ "
" แม่*เอ้ย " ขุนนางทรงอำนาจจากเผ่ามนุษย์คำรามด้วยความโกรธ " เจ้าสารเลวนี้มันเป็นปีศาจอัจฉริยะที่ท้าทายสวรรค์เกินไปแล้ว หากข้ามีลูกสาวข้าจะให้นางแต่งงานกับเขาทันที ! "
ผู้ฝึกตนที่อยู่ถัดจากเขาอดไม่ได้ที่จะเอ่ย " ศิษย์พี่ ท่านก็เห็นว่าเขามีความสามารถที่ท้าทายสวรรค์ขนาดไหน แม้ว่าท่านจะมีลูกสาว ท่านก็ทำได้เพียงรอให้เขามาเลือกลูกสาวของท่านเท่านั้น "
" ข้ายังยินดีที่จะรอให้เขามาเลือกลูกสาวของข้า " ขุนนางคนนั้นอดไม่ได้ที่จะพึมพำ
เมื่อหลี่ฉีเย่หยุดอยู่หน้าหิน ทุกคนอดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเข้าลึกและรอดูฉากเบื้องหน้า ในภูเขานั้นกลายเป็นเงียบและไม่มีใครกล้าส่งเสียง พวกเขาเกรงว่าจะพลาดฉากที่น่าตกตะลึง...
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น